Pars.  Cap. Par.

 1     0,  part, 2 |          semper generis est omnis et duabus clauditur consonantibus,
 2     0,  litt, 1 |              una parte orationis pro duabus est consonantibus, ut Troia.
 3     0,  litt, 1 |             scribi, id est x, et pro duabus haberi consonantibus. S
 4     0,  litt, 1 |             r. Sed frequenter utimur duabus, prima et quarta, raro secunda,
 5     0,  syll, 3 |            sensus'. Sed quando c pro duabus consonantibus ponitur, debet
 6     0,  acce, 1 | antepaenultima; circumflexum vero in duabus, id est in ultima et paenultima.
 7     0,  acce, 1 |          fecit', 'itaque dixit', pro duabus <est>, nec in aliqua elocutione
 8     0,  acce, 1 |           elocutione potest esse pro duabus, nisi in ea ubi pro simplici
 9     0,  acce, 2 |           quod invenitur sermo qui a duabus istis consonantibus inchoetur,
10     0,  acce, 2 |        nullus sermo invenitur, qui a duabus t consonantibus inchoetur.
11     1,  ver, 1  |         Sublatis enim de primo verbo duabus personis, prima et secunda,
12     1,  barba, 2|          vocalis vocalem sequitur in duabus partibus orationis, ut '
13     1,  barba, 2|          possunt. Frequenter enim in duabus partibus orationis fiunt,