|
1.
Soloecismus dictus est vel
ex Graeca etymologia, quasi SWOU LOGOU AIKISMOS, id est sani sermonis vitium,
aut certe ideo, quod SOLOIKOI venientes Athenas et male loquentes nomen ex se
vitio dederunt. Soloecismi autem definitio est talis, vitium factum in contextu
partium orationis, ita ut singuli sermones Latini sint, sed peccet ipsa
coniunctio, ut siqui dicat 'multi mihi homines iniuriam fecit' pro fecerunt.
Quaesitum est, an etiam in uno sermone possit fieri soloecismus, veluti cum
dicimus uni homini salvete, aut cum virum vocantes dicimus hanc, aut cum
interrogati quo eamus dicimus intus. Sed cum sciamus et valete et hanc et intus
Latinos esse sermones, utique ideo videntur modo soloecismum fecisse, quoniam
referuntur ad aliquid. Relatio autem alterius rei ad alteram rem unus sermo non
est. Nam quando dicimus hanc de viro, non ideo vitiosum est hanc, quia
naturaliter vitiosum est, sed quia refertur ad virum. Item cum dicimus 'intus
eo', non ideo vitiosa est elocutio, quia intus omnino non dicimus, sed quia ad
locum relatum est adverbium, quod in loco est. Scalam scopam quadrigam et alia
barbarismos esse voluerunt, quoniam singuli sermones vitium tenent, secundum
supra scriptam definitionem.
|