Lib. Cap.

 1     I, 1 |          modo et Winilorum, hoc est Langobardorum, gens, quae postea in Italia
 2     I, 14|            tribus et triginta annis Langobardorum tenuit regnum. ~15.
 3     I, 21|         edicti, quem rex Rothari de Langobardorum legibus conposuit, et pene
 4     I, 27|       Audoin, de quo praemiseramus, Langobardorum rex, Rodelindam in matrimonio
 5    II, 1 |             circumquaque frequentes Langobardorum victoriae personarent, Narsis
 6    II, 5 |            secedens, legatos mox ad Langobardorum gentem dirigit, mandans,
 7    II, 9 |         quas ipse eligere voluisset Langobardorum faras, hoc est generationes
 8    II, 9 |            sibi rege quas optaverat Langobardorum praecipuas prosapias, ut
 9    II, 10|            patriarcha praeerat. Qui Langobardorum barbariem metuens, ex Aquileia
10    II, 26|              se fortiter continuit, Langobardorum exercitu non procul iuxta
11    II, 28|             Cuius corpus cum maximo Langobardorum fletu et lamentis sub cuiusdam
12    II, 29|   Albsuindam regis filiam, et omnem Langobardorum thesaurum, velocius Ravennam
13    II, 30|           praefectus Albsuindam cum Langobardorum thesauris Constantinopolim
14    II, 32|     tributarii efficiuntur. Per hos Langobardorum duces, septimo anno ab adventu
15   III, 1 |         Igitur aliquanti ex ducibus Langobardorum cum valido exercitu Gallias
16   III, 1 |           vir iste sanctus adventum Langobardorum in Gallias hoc modo praedixit: "
17   III, 2 |         monachis, advenit exercitus Langobardorum. Qui dum cuncta quae reppererat
18   III, 6 |          datur intellegi, noluerunt Langobardorum imperiis subiacere. Sed
19   III, 9 |      tradidit. Quam ob causam comes Langobardorum de Lagare, Ragilo nomine,
20   III, 13|        primus Spolitanorum dux, cum Langobardorum exercitu Classem invadens,
21   III, 16|            omnes qui postea fuerunt Langobardorum reges feliciter usi sunt.
22   III, 16|          sane hoc mirabile in regno Langobardorum: nulla erat violentia, nullae
23   III, 17|        inierit, solidos, quos ei ob Langobardorum detrimentum dederat, repetere
24   III, 18|        tradens, sociatus militibus, Langobardorum exercitui fortiter resistebat.
25   III, 18|       captivitatis repperit, contra Langobardorum ilico arma surrexit. Adversus
26   III, 22|            direxit. Contra quos dum Langobardorum acies properarent, Franci
27   III, 28|  Childebertus, acceptis muneribus a Langobardorum legatis, suam germanam eorum
28   III, 29|            non fecerat, nunc contra Langobardorum gentem bellum susciperet
29   III, 29|          moratus, exercitum suum ad Langobardorum debellationem in Italiam
30   III, 29|         direxit. Cui Authari rex et Langobardorum acies non segniter obviam
31   III, 29|             Secundus, qui aliqua de Langobardorum gestis scripsit, hanc tantam
32   III, 30|        autem tunc ibi inter ceteros Langobardorum duces Agilulf dux Taurinensium
33   III, 31|      viginti ducibus ad debellandam Langobardorum gentem direxit. E quibus
34   III, 32|            dicens: "Usque hic erunt Langobardorum fines". Quae columna usque
35   III, 33|                   Fuit autem primus Langobardorum dux in Benevento nomine
36   III, 34|            eius nutum pax cum gente Langobardorum firmaretur. Erat autem Gunthramnus
37   III, 35|        Taurinatium et sibi virum et Langobardorum genti regem elegit. Erat
38    IV, 8 |           aliquot Maurisionem ducem Langobardorum, qui se Romanorum partibus
39    IV, 9 |      Gregorius Theudelindae reginae Langobardorum. Quia excellentia vestra
40    IV, 9 |             Gregorius Agilulfo regi Langobardorum. Gratias excellentiae vestrae
41    IV, 22|      condidit, in quo aliquid et de Langobardorum gestis depingi fecit. In
42    IV, 28|    septembrium. Tunc etiam partibus Langobardorum se tradidit castrum quod
43    IV, 29|           servus eorum in morte vel Langobardorum me miscere voluissem, hodie
44    IV, 29|            miscere voluissem, hodie Langobardorum gens nec regem nec duces
45    IV, 29|       innocentiae, qui nec in morte Langobardorum, qui utique et increduli
46    IV, 37|              Eo denique tempore quo Langobardorum gens de Pannoniis ad Italiam
47    IV, 37|       Leupchis meus abavus ex eodem Langobardorum genere cum eis pariter adventavit.
48    IV, 37|           et ad Italiam, quo gentem Langobardorum residere meminerat, tendere
49    IV, 40|           sua tempora succinctam de Langobardorum gestis conposuit historiolam.
50    IV, 41| construxerat, in Italiam veniens, a Langobardorum rege gratanter exceptus
51    IV, 42|            hac luce subtractus est; Langobardorum regnum Rothari genere Arodus
52    IV, 42|    ecclesiam rexit. Hic Rothari rex Langobardorum leges, quas sola memoria
53    IV, 47|            tenuerat, vita decedens, Langobardorum regnum Rodoald suo filio
54    IV, 47|            igitur post funus patris Langobardorum regnum suscipiens, Gundipergam
55    IV, 51|       exhortatus est, ut veniret et Langobardorum regnum, quod adulescentes
56    IV, 51|       audiens, mox animum ad regnum Langobardorum obtinendum erexit. Ordinatumque
57     V, 6 |           est appellatus, Italiam a Langobardorum manu eruere cupiens, Constantinopoli
58     V, 6 |            sciscitans, utrum gentem Langobardorum, quae in Italia habitabat,
59     V, 6 |            Augusto respondit: "Gens Langobardorum superari modo ab aliquo
60     V, 6 |         beati Iohannis baptistae in Langobardorum finibus construxit, et propter
61     V, 6 |            ipse beatus Iohannes pro Langobardorum gente continue intercedit.
62     V, 6 |           esse probavimus, qui ante Langobardorum perditionem eandem beati
63     V, 7 |      omnesque pene per quas venerat Langobardorum civitates cepit. Luceriam
64     V, 21|    praeterire conspiciunt, inmensam Langobardorum multitudinem esse, crediderunt.
65     V, 33|             uno et mensibus tribus, Langobardorum regnum invasit, regnavitque
66     V, 33|         regiam dignitatem cum magna Langobardorum multitudine praeparatam,
67     V, 34|             hanc causam iuxta morem Langobardorum poni solebant: si quis enim
68     V, 36|           nomine, per quem in regno Langobardorum, perturbata pace, maximae
69     V, 36|      civitas magnam semper nobilium Langobardorum multitudinem habuit, quorum
70    VI, 17|             postquam duodecim annos Langobardorum regnum post patrem solus
71    VI, 17|            bellator. Hic cum multis Langobardorum lacrimis iuxta basilicam
72    VI, 17|             sepultus est. Regnumque Langobardorum Liutperto filio adhuc puerilis
73    VI, 18|            campo exsuperans, regnum Langobardorum invasit. Sed eodem anno
74    VI, 28|           Hoc tempore Aripertus rex Langobardorum donationem patrimonii Alpium
75    VI, 35|             Ariperti funus Ansprand Langobardorum regnum potitus, tres solummodo
76    VI, 45|         amplius ibi aliquis a parte Langobardorum cecidit quam Sicualdus,
77    VI, 54|          qui nihil moratus cum omni Langobardorum exercitu in eius adiutorium