Lib. Cap.

 1     I, 23|     contigit, ut in ipso certamine Alboin, filius Audoin, et Turismodus,
 2     I, 23|           sibi obvii fierent. Quem Alboin spata percutiens, de equo
 3     I, 23|          Audoin suggerunt, ut eius Alboin conviva fieret, cuius virtute
 4     I, 24|                                His Alboin a patre auditis, quadraginta
 5     I, 24|            Turismodi filii sui, ea Alboin tradidit, eumque cum pace
 6     I, 24|        remisit. Reversus ad patrem Alboin, eius dehinc conviva effectus
 7     I, 24|        aderant et laudant audaciam Alboin, nec minus attollunt laudibus
 8     I, 27|         matrimonio habuit; quae ei Alboin, virum bellis aptum et per
 9     I, 27|           deinde regum iam decimus Alboin ad regendam patriam cunctorum
10     I, 27|          potius quam pacem elegit. Alboin vero cum Avaribus, qui primum
11     I, 27|        properarent, Avares, ut cum Alboin statuerant, eorum patriam
12     I, 27|          superesset. In eo proelio Alboin Cunimundum occidit, caputque
13     I, 27|           imperio subiecti gemunt. Alboin vero ita praeclarum longe
14    II, 1 |     foederatos haberet, legatos ad Alboin dirigit, quatenus ei pugnaturo
15    II, 1 |         auxilium ministraret. Tunc Alboin electam e suis manum direxit,
16    II, 6 |                                    Alboin vero ad Italiam cum Langobardis
17    II, 7 |                               Tunc Alboin sedes proprias, hoc est
18    II, 8 |                     Igitur cum rex Alboin cum omni suo exercitu vulgique
19    II, 9 |                            Indeque Alboin cum Venetiae fines, quae
20    II, 9 |            Igitur, ut diximus, dum Alboin animum intenderet, quem
21    II, 12|                             Igitur Alboin cum ad fluvium Plabem venisset,
22    II, 14|                             Igitur Alboin Vicentiam Veronamque et
23    II, 25|                                    Alboin igitur Liguriam introiens,
24    II, 26|           parte residente. Interim Alboin, eiectis militibus, invasit
25    II, 26|             Certum est autem, tunc Alboin multos secum ex diversis,
26    II, 27|    obsidionem perferens, tandem se Alboin et Langobardis obsidentibus
27    II, 27| obsidentibus tradidit. In quam cum Alboin per portam quae dicitur
28    II, 27|            hac civitate". Siquidem Alboin voverat quod universum populum,
29    II, 28|       perpetratam habes, ut aut tu Alboin interficies, aut ipse te
30    II, 28|             Tunc Rosemunda, dum se Alboin in meridie sopori dedisset,
31    II, 28|        bestia crudaior introduxit. Alboin subito de sopore experrectus,
32    II, 28|       solita apud indoctos homines Alboin vidisse iactabat. ~
33    II, 29|         Igitur Helmichis, extincto Alboin, regnum eius invadere conatus
34    II, 32|            septimo anno ab adventu Alboin et totius gentis, spoliatis
35    II, 32|       exceptis his regionibus quas Alboin ceperat, Italia ex maxima