Lib. Cap.

 1    II, 15|           In qua Mediolanum est et Ticinum, quae alio nomine Papia
 2    II, 23|        quae in Italia remanserunt, Ticinum Mediolanumque, Bergamum
 3    II, 32|         civitatem obtinebat: Zaban Ticinum, Wallari Bergamum, Alichis
 4   III, 35|       morarentur, rex Authari apud Ticinum nonas septembris, veneno,
 5    IV, 3 |         Romanis positum invenerat, Ticinum transtulit. Gaidulfus vero
 6    IV, 8 |         Agilulf, rebus conpositis, Ticinum repedavit. Nec multum post,
 7    IV, 13|          modo et Warnecautium aput Ticinum occidit. ~14.
 8    IV, 31|           partibus facta est. Apud Ticinum quoque in basilica beati
 9    IV, 42|         Qui cum Ravennam venisset, Ticinum pergens, ibi ei Romanorum
10    IV, 48|         reginae. Hic condidit apud Ticinum oraculum domini Salvatoris,
11    IV, 51|      Igitur Aripert, postquam aput Ticinum per annos novem Langobardos
12    IV, 51|        ducem, ipse cum electa manu Ticinum profecturus iter arripuit,
13    IV, 51|         missus a Godeperto fuerat, Ticinum praemisit, ut eidem Godeperto
14     V, 1 |         itaque Grimuald regno aput Ticinum, non multo post tempore
15     V, 16|     Graecis, ad palatium suum aput Ticinum repedare disponens, Transamundum,
16     V, 16|          ductorem effecit, indeque Ticinum reversus est. ~17.
17     V, 18|      absente multa insolenter aput Ticinum egisset, quippe quem reversurum
18     V, 23|            audisset Sclavorum gens Ticinum profectum esse, congregata
19     V, 33|         repperit expectari. Itaque Ticinum reversus, exturbato Garibaldo
20     V, 37|            exinde noctu egrediens, Ticinum venit, et ad se Theodotem
21     V, 37|        quod de illius nomine intra Ticinum appellatum est, misit. ~
22     V, 38|      regnum eius et palatium intra Ticinum positum invasit. Quod Cunincpert
23     V, 39|         Nam die statuto Cunincpert Ticinum adveniens, ab eis libentissime
24     V, 39|           distat et est in itinere Ticinum pergentibus, in silvam quae
25     V, 41|  exultatione et triumpho victoriae Ticinum reversus est. ~
26    VI, 3 |        deinde navigio per Ravennam Ticinum ad Cunincpertum regem pervenit.
27    VI, 5 |        etiam modo haec pestilentia Ticinum quoque depopulata est, ita
28    VI, 19|            cum Liutperto rege aput Ticinum cumque Ansprando et Atone
29    VI, 35|       manere noluisset, sed potius Ticinum civitatem introisset, et
30    VI, 35|          sustulit. Qui dum fluvium Ticinum gravatus auro transnatare
31    VI, 38|      convivium ei in domo sua aput Ticinum praeparavit, in qua domo
32    VI, 58| praenuntiavit, quod episcopus aput Ticinum futurus esset. Qui postea,