Lib. Cap.
1 V, 35| regnasset, octavo iam anno Cunincpert filium suum in regno consortem
2 V, 36| patre, quod in suam hoc Cunincpert perniciem faceret, qui hosti
3 V, 37| omnia et suavis. At vero Cunincpert rex Hermelindam ex Saxonum
4 V, 38| beneficiorum quae in eum rex Cunincpert inpenderat, oblitus etiam
5 V, 38| fidelissimum esse spoponderat, cum Cunincpert abesset, regnum eius et
6 V, 38| Ticinum positum invasit. Quod Cunincpert ubi erat audiens, statim
7 V, 39| existit, et ebriosus ille Cunincpert ita dissolutus est, ut iam
8 V, 39| diem statuentes, in quo Cunincpert veniret, ut ipsi ei civitatem
9 V, 39| factum est. Nam die statuto Cunincpert Ticinum adveniens, ab eis
10 V, 39| civitates. Cumque contra eum Cunincpert exercitum colligeret, et
11 V, 39| Alahis Austria, econtra Cunincpert cum suis venientes, in campo
12 V, 40| Ad quem Cunincpert nuntium misit, mandans ei,
13 V, 40| ad haec verba respondit: "Cunincpert, quamvis ebriosus sit et
14 V, 40| tentorio armatus egressus, rex Cunincpert ab omnibus esse putaretur.
15 V, 41| Igitur Cunincpert perdidisse suos conspiciens,
16 V, 41| Instruuntur iterum acies, et hinc Cunincpert, inde Alahis ad belli certamina
17 V, 41| pugnandum coniungerent, Cunincpert ad Alahis iterato in haec
18 V, 41| hortarentur, ut faceret quod Cunincpert illi mandavit, ipse respondit: "
19 V, 41| tyrannus Alahis interiit, et Cunincpert, adiuvante [se] Domino,
20 V, 41| Alahis hoc modo defuncto, rex Cunincpert corpus Senoni diaconi ante
21 VI, 6 | Rex vero Cunincpert dum post haec cum stratore
22 VI, 6 | maiusculis musca consedit; quam Cunincpert cultello ut extingueret
23 VI, 6 | qui eis dixit, quod eos Cunincpert, si ad eum pergerent, occisurus
24 VI, 6 | martyris confugissent. Tunc Cunincpert stratorem suum arguere coepit,
25 VI, 17| Inter haec Cunincpert cunctis amabillimus princeps,
|