Lib. Cap.

 1   III, 30|        nuntiare". Cumque rex haec audiens filiam venire iussisset,
 2   III, 30|     coniux futura est". Quod ille audiens, caput se eius amputaturum,
 3   III, 35|           eo expeteret. Quod ille audiens, legatos quidem suscepit,
 4    IV, 37|       traderet. Quod rex barbarus audiens, eidem malignitatis dolo
 5    IV, 50|        Quod vir eius Persarum rex audiens, legatos Constantinopolim
 6    IV, 50|           reginam. Imperator haec audiens remque omnino ignorans,
 7    IV, 51|          existeret. Grimuald haec audiens, mox animum ad regnum Langobardorum
 8     V, 2 |           possit. Haec Avarum rex audiens, adscito Perctarit, dixit
 9     V, 2 | contraherent. Perctarit vero haec audiens, Italiam ad Grimualdum reversurus
10     V, 2 |    adventare nuntiavit. Haec ille audiens, fidenter promisit, in sua
11     V, 3 |          talem regis promissionem audiens, mox ad palatium venit,
12     V, 7 |    succurreret. Quod Grimuald rex audiens, statim cum exercitu filio
13     V, 10|        Beneventum advenerat, haec audiens, contra eum proficisci voluit.
14     V, 13|                              Haec audiens gens Sarracenorum, quae
15     V, 23|       ipse hoc nuntium de Sclavis audiens, cum paucis viris, hoc est
16     V, 38|          Quod Cunincpert ubi erat audiens, statim ad insulam, quae
17     V, 39|       sibi rex dixerat nuntiavit. Audiens haec Aldo vehementer pertimuit,
18     V, 39|      palatio consedere. Quod ille audiens, animo consternatus est,
19     V, 40|        poteram". Haec ille Tuscus audiens, dixit ad eum: "Si tu cum
20    VI, 8 |     propriam deportaret. Quod rex audiens, et episcopum ex eo die
21    VI, 35|        Ansprand dum adhuc viveret audiens, valde laetatus est. ~36.
22    VI, 48|                  Liutprand quoque audiens, quod Sarraceni, depopulata
23    VI, 51|   sustentavit. Quod rex Liutprand audiens, in magnam iram exarsit,
24    VI, 56|           Spoletio sive Benevento audiens, rursum cum exercitu Spoletium