Lib. Cap.

 1     I, 1 | Langobardorum, gens, quae postea in Italia feliciter regnavit, a Germanorum
 2     I, 5 |    longiores excrescunt. Denique in Italia, sicut et antiqui scripserunt,
 3     I, 19|    temporibus inter Odoacar, qui in Italia per aliquot iam annos regnabat,
 4     I, 25|       Belisarii viribus Gothorum in Italia gentem, capto Witichis eorum
 5    II, 5 |    aliarumque rerum species, quarum Italia ferax est, mittit, quatenus
 6    II, 9 |             deberet. Siquidem omnis Italia, quae versus meridiem vel
 7    II, 23|          enim vinum degustassent ab Italia delatum, aviditate vini
 8    II, 23|            quoque Gallorum, quae in Italia remanserunt, Ticinum Mediolanumque,
 9    II, 24|                                     Italia quoque, quae has provincias
10    II, 24|          nomen accepit. Sive ob hoc Italia dicitur, quia magni in ea
11    II, 24|       immutata vitulus, appellatur. Italia etiam Ausonia dicitur ab
12    II, 24|         postea vero tota sic coepit Italia vocitari. Dicitur quoque
13    II, 24|         Dicitur quoque etiam Latium Italia, pro eo quod Saturnus Iovem,
14    II, 28|                 Qui rex postquam in Italia tres annos et sex menses
15    II, 31|          gladiis extinxit, alios ab Italia exturbavit. Iste cum annum
16    II, 32|     regionibus quas Alboin ceperat, Italia ex maxima parte capta et
17   III, 17|      Langobardos inrueret eosque de Italia exterminaret. Qui cum innumera
18   III, 29|            cum eius consilio eos ab Italia removeret. Qui nihil moratus,
19    IV, 37|           postquam aliquot annos in Italia vixit, diem claudens extremum,
20    IV, 37|             tenes; illac etenim est Italia, ad quam tendis". Qui statim
21     V, 6 |       gentem Langobardorum, quae in Italia habitabat, superare et optinere
22    VI, 4 |                         Dum haec in Italia geruntur, heresis aput Constantinopolim