Lib. Cap.

 1     I, 20|     vocem erumpens: "Vae tibi", inquit "misera Herolia, quae caelestis
 2     I, 20|    Heruli mei?". At ille: "Non" inquit "hoc ego, sed tu rex ipse
 3     I, 23|    gentis infringeret. "Scitis" inquit "non esse apud nos consuetudinem,
 4     I, 24|        vocem erupit: "Amabilis" inquit "mihi locus iste est, sed
 5    II, 28|          sed ego Rosemunda sum" inquit. "Certe nunc talem rem,
 6   III, 1 |       modo praedixit: "Venient" inquit "Langobardi in Gallias et
 7   III, 12|   Tiberium veniens, dixit: "Si" inquit "mihi aliquid prodest, magnam
 8   III, 12|        narraveris". "Thesaurum" inquit "Narsetis reconditum habeo
 9   III, 30|          Cui ille: "Ego quidem" inquit "occidi possum, [sed fata
10     V, 2 |   Perctarit: "Servus tuus sum;" inquit "sciens te christianissimum
11     V, 2 |        hoc esset: "Servus iste" inquit "nequam lectum mihi in cubiculo
12     V, 3 |    quiesceret. Tunc ille: "Sic" inquit "hesterna sera se vino opplevit,
13     V, 3 |        eum) qui me nasci fecit" inquit "dignus est homo iste bene
14     V, 10|        Romuald: "Non est opus;" inquit "sed tantum partem nobis
15     V, 38|      clericos odio habebat, ita inquit ad suos: "Ite, dicite illi,
16     V, 40| furibundus exclamans: "Heu me!" inquit "nihil egimus, quando ad
17     V, 41|         ex illis: "Prae pavore" inquit "cernis quod non est; et
18    VI, 4 |         quod deitatis est? Ego, inquit, et pater unum sumus. Vis
19    VI, 45|      eis respondit: "Iam satis" inquit "meorum filiorum mortem