Lib. Cap.

 1     I, 6 |          fieret, ad eam se nisu quo potuit adprehendit; nec mora, celeri
 2     I, 24|        suspiria, sese continere non potuit, sed tandem dolor in vocem
 3    II, 8 |           indeque, prout conspicere potuit, partem Italiae contemplatus
 4    II, 29|             conatus est. Sed minime potuit, quia Langobardi, nimium
 5   III, 2 |             diriguit, nec eam ad se potuit revocare. Qui relictum gladium
 6   III, 8 |           Alpinum tramitem erumpere potuit a sic ad patriam pervenit. ~
 7   III, 30|         super equum cui praesidebat potuit et toto adnisu securiculam,
 8    IV, 37|             possessione, conquirere potuit. Iste, ut iam superius praemisi,
 9    IV, 51|             esset extinctus, quanta potuit velocitate fugam arripuit
10     V, 2 |           funem deposuit eique quos potuit socios coniunxit. Qui, arreptis
11     V, 7 |            positionem capere minime potuit. Deinde cum omni suo exercitu
12     V, 33|        litus, invenire personam non potuit, quae ei de Grimualdi morte
13     V, 39| conclamabant; quos ille omnes prout potuit osculatus est. Nuntius subito
14    VI, 24|             latrunculos adsequi non potuit. Cui exinde revertenti dux
15    VI, 27|              nullusque ei resistere potuit. Ad hunc pontifex missis
16    VI, 31|              sed tamen inhibere non potuit. ~32.
17    VI, 45|           et aliis Langobardis, non potuit inhiberi, sed ita eis respondit: "
18    VI, 58|      supplicationis suae habere non potuit, tamen quia vir Domini Baodolinus