Lib. Cap.

 1    II, 30|    fortis erat, moliretur, iussu imperatoris oculi evulsi sunt. Qui sibi
 2   III, 12| Iustinianus, pedibus se proiecit imperatoris, ab meritum gratiae quindecim
 3   III, 13|   habentes ab una parte effigiem imperatoris et scriptum in circulo:
 4   III, 18|       confugerat, seque partibus imperatoris tradens, sociatus militibus,
 5   III, 31|       posuerunt. Quo loco ad eos imperatoris legati venerunt, nuntiantes
 6   III, 31|        ex his [de] quibus legati imperatoris promiserant, venisse, contemplati
 7    IV, 35|          Qui rediens cum legatis imperatoris, facta pace annuali, Agilulfo
 8    IV, 50|          videre". Quae cum iussu imperatoris advenisset, mox ut eam legati
 9     V, 7 |   ducatum tenebat. Qui statim ut imperatoris adventum cognovit, nutricium
10     V, 7 |    repeteret Beneventum. Interim imperatoris exercitus Beneventum diversis
11     V, 8 |       Cumque hoc dixisset, iussu imperatoris caput eius abscisum atque
12     V, 12|          quibus pariter et falsi imperatoris caput est deportatum. ~
13    VI, 34|     populus Romanus, ne heretici imperatoris nomen aut chartas aut figuram