52-appro | apro-circu | cisal-damna | dans-elegi | elemo-fortu | fovea-inimi | iniqu-malit | mam-occup | ocean-postp | postr-relig | relin-solit | soliu-turgi | turin-zuchi
bold = Main text
Lib. Cap. grey = Comment text
1 VI | Capp. LII-LIV~52.
2 VI, 52| percutiens, eius vitam extinxit. ~53.
3 VI, 53| muneribus genitori remisit. ~54.
4 VI | Capp. LV-LVIII~55.
5 VI, 55| rebellionis audaciam sumpsit. ~56.
6 VI, 56| privatum post socium mersit. ~57.
7 VI, 57| Constantinopolim perlata est. ~58.
8 IV, 11| extinguitur. Hunni quoque, qui et Abares dicuntur, a Pannonia in
9 IV, 37| Italiam venit, Leupchis meus abavus ex eodem Langobardorum genere
10 I, 25| etiam tempore Dionisius abba in urbe Roma constitutus
11 VI, 31| oculis Romam misit Cyrumque abbatem, qui eum in Ponto exulem
12 III, 24| clerus, in secundo omnes abbates cum monachis suis, in tertio
13 VI, 40| Autperti eiusdem monasterii abbatis in volumine, quod de hac
14 III, 24| monachis suis, in tertio omnes abbatissae cum congregationibus suis,
15 I, 26| habens tyronem cautibus abdit; ~Fert pietatis opem Urbe
16 I, 26| vitat necem. ~Virus patescit abditum. ~Mandata praepes efficit. ~
17 III, 5 | diripientes praedas, captivos abducentes vel etiam cuncta vastantes.
18 I, 1 | innumerabiles captivorum turmae abductae meridianis populis pretio
19 I, 6 | supernataret, vi aquarum labentium abductus, ad oram usque inmanissimi
20 IV, 36| vexillum dominicae crucis abducunt. Contra hunc Focatem Eraclianus,
21 I, 17| reginam optaverant, captivam abduxerint. Postremo hortatur, ut se
22 I, 19| captivorum multitudinem abduxit. Tunc Langobardi de suis
23 V, 2 | permiserunt. Illis autem abeuntibus, vestiarius ille fidelissimus,
24 IV, 37| auctore, captivitatis iugum abicere statuit et ad Italiam, quo
25 IV, 6 | episcopos, qui in depressione et abiectione erant, ad dignitatis solitae
26 VI, 24| pascebantur, et de eis praedas abigerunt. Subsecutus est hos rector
27 I, 12| Langobardi itinere quo venerant abirent; sin vero superaretur ab
28 IV, 36| quod Pantheum vocabatur, ablatis idolatriae sordibus, ecclesiam
29 II, 4 | quae si quis voluisset abluere, magis magisque apparebant.
30 II, 29| dum Helmichis se in balneo ablueret, egredienti ei de lavacro
31 I, 6 | gurgite vastos Sorbet in abruptum fluctus, rursusque sub auras
32 VI, 47| sic pertaesi obsidionis abscederent. Qui inde egressi, Vulgarum
33 III, 1 | suis praecipiens dixit: "Abscedite et vos a loco isto, auferentes
34 III, 30| Noricorum finibus festinanter abscedunt. Noricorum siquidem provincia,
35 VI, 22| iactaret, naso atque auribus abscisis, decore suae faciei deturpata
36 V, 8 | iussu imperatoris caput eius abscisum atque cum belli machina
37 I, 20| comminatus eius se caput abscisurum, si Herulorum aciem fugere
38 II, 30| in utrisque suis manicis absconsis, palatium petiit atque se
39 II, 30| utraque manu gladiis, quos absconsos habebat, fortiter vulneravit,
40 VI, 58| saepe futura praedixit, absentia quoque quasi praesentia
41 IV, 44| facientes, cum Aio super eos, absentibus Raduald et Grimoald, venisset
42 I, 26| revisit sospitas. ~Excessus absentum patet. ~Rector vafer, deprenderis. ~
43 I, 5 | est animal cervo non satis absimile, de cuius ego corio, ut
44 II, 30| fortissimi ex aliqua parte non absimilis, suas iniuras ultus est
45 IV, 9 | monstratis. Nam si, quod absit, facta non fuisset, quid
46 I, 6 | Quae bis in die fluctus absorbere et rursum evomere dicitur,
47 I, 6 | resilire navesque, quae absortae fuerant, primas emergere.
48 I, 26| Christo qui accommodat aurem; ~Abstemium pascens, orgia rite colit. ~
49 III, 6 | pecora, sed nec ab incendiis abstinebant. Qui cum ad Rodanum amnem
50 I, 26| perveniens, in magna se semper abstinentia coartavit. Sed praecipue
51 VI, 16| eiusdem miracula et vitae abstinentiam continens. Sed et ego in
52 II, 28| quam strictius religatam abstrahere non valens, adprehenso tamen
53 V, 13| Constans Augustus a Roma abstulerat ornatum in aere et diversis
54 VI, 52| lanceam suam ab armigero non abstulisset, eum qui primus ei occurrit
55 III, 12| aurum, pauperibus adhuc abundantius quam consueverat largitur.
56 III, 30| regem Garibaldum propinquius accedens ait: "Dominus meus Authari
57 I, 8 | ridiculam fabulam: quod accedentes W andali ad Godan victoriam
58 VI, 24| parte difficile esset ad eos accedere, Ferdulfus dux cum exercitu
59 I, 5 | meridiem versus ad solem acceditur, tantum semper umbrae breviores
60 V, 2 | innocentis Perctarit statim necem accenditur, consiliumque iniit, qualiter
61 I, 11| plurimosque in castris ignes accendunt. His hostes auditis visisque
62 I, 17| primus ad bellum prosilierat, accensi, super hostes inruunt, pugnant
63 II, 20| Beneventus. Porro Samnites nomen accepere olim ab hastis, quas ferre
64 V, 8 | Acceptaque obside Romualdi sororem,
65 I, 26| produntur edaces; ~Muneris accepti abdita facta patent. ~Saeve
66 III, 28| sociari. Cumque Childebertus, acceptis muneribus a Langobardorum
67 III, 4 | Eunius, qui et Mummulus, accersitus a rege, patriciatus honorem
68 III, 5 | homines et nihil de his quae accesserant autumantes. Mane autem facto,
69 VI, 24| posterior e nobis ad hos Sclavos accesserit". Et haec dicens, verso
70 III, 31| inportune ad Bilitionis castrum accessisset, iaculo sub mamilla sauciatus
71 III, 12| anterioribus ad eam haberet accessum. Iustinianum, vero verbis
72 II, 4 | Baioariorum solis Romanis acciderunt. Inter haec Iustiniano principe
73 III, 11| tantum ut pauperes elemosinam accipiant aut captivi redimantur.
74 III, 6 | seducti, dantes aurum et aes accipientes, pauperes sunt effecti.
75 I, 26| rite colit, Christo qui accommodat aurem; ~Abstemium pascens,
76 IV, 47| crimine adulterii apud virum accusata fuisset, proprius eius servus
77 IV, 29| sanctitatis. Hic denique cum accusatus aput Mauritium Augustum
78 III, 21| Hispanos gerens, eosdem acie superavit. Causa autem huius
79 I, 20| abscisurum, si Herulorum aciem fugere nuntiaret. Is cum
80 III, 26| Fonteius Feltrinus, Agnellus de Acilo, Laurentius Bellunensis,
81 I, 3 | quantum inter suos et ingenio acris et consiliis provida; de
82 V, 3 | sperabant quiescere, coeperunt acrius pulsare. Tunc vestiarius
83 V, 3 | Ille regi universa sicut acta fuerant retulit. Tunc rex
84 IV, 19| paterna caritate petimus, ut actionariis vestris qui in illo loco
85 IV, 8 | venerabilis sacerdos pro gratiarum actione hanc epistulam direxit: ~
86 II, 13| apex vatum, venerabilis actu, ~Ausonia genitus, hac tumulatur
87 I, 25| poeta mirabilis, Apostolorum actus versibus exametris exaravit. ~
88 IV, 37| praecipiens, eandem in eius acumine inseri mandavit, haec insuper
89 IV, 30| mense iulio levatus est Adaloaldus rex super Langobardos apud
90 VI, 56| nomine nominative Ratchis adclamans, armis instructus super
91 V, 40| in conto, "Deo gratias" adclamarent, sublata casside, clericum
92 III, 15| diademate, ad circum processit, adclamatisque sibi laudibus, largita populo
93 II, 14| apud Latinos una littera addatur, grece laudabiles dicuntur.
94 IV, 29| die qua causam dixit et addictus est, nesciente me, a Bonifacio
95 IV, 37| parvulos captivitatis iugo addicunt. Romildam vero, quae totius
96 II, 24| diminutionem, licet una littera addita altera immutata vitulus,
97 V, 41| quem mucro non perculit, Addua fluvius interemit. Caput
98 II, 14| Pannoniae finibus usque ad Adduam fluvium protelatur. Probatur
99 IV, 37| quos reppererant captivos adducunt, fallaciter tamen. eis promittentes,
100 II, 3 | Italiam veniens olim Odoacar adduxerat. Huic Narsis fideliter sibi
101 II, 26| ceperat, gentibus ad Italiam adduxisse. Unde usque hodie eorum
102 I, 22| Langobardos in Pannoniam adduxit. ~23.
103 I, 25| sapientiam, nominavit. Cuius opus adeo cuncta aedificia excellit,
104 V, 8 | tibi auxilium praebiturus aderit. Nam scias, eum hac nocte
105 I, 26| occidis, undis; ~Testis ades verax tu quoque, parve puer. ~
106 I, 8 | maneque primo cum viris adessent seseque a Godan videndas
107 V, 39| inimici tui Cunincperti caput adferamus". Qui eorum verbis persuasus, [
108 I, 20| ampliorem puellae confusionem adferrent. Tunc illa furore femineo
109 VI, 14| Deum et hominem genuisse, adfirmabant. In qua sinodo catholice
110 V, 39| et totum corpus, eumque adfirmans in palatio consedere. Quod
111 I, 6 | raptim cursimque adtrahi adfirmantur tanta celeritate, ut sagittarum
112 IV, 15| eius exercitum vehementer adflixit. ~
113 III, 19| publica signa, ~Vastator genti adfuit ipse suae. ~Contempsit caros,
114 III, 16| alerentur. Populi tamen adgravati per Langobardos hospites
115 VI, 37| qui hostes suos statim adgrediendo conterebat. Nam supra quendam
116 III, 8 | ulciscerentur. Qui iterum pugnam adgredientes vehementer adtriti sunt,
117 VI, 47| est super Danubium, bello adgrediuntur; et ab hac quoque victi,
118 III, 11| thesauris quos Iustinus adgregaverat pauperibus erogaret, Sophia
119 V, 34| In quo multas virgines adgregavit rebusque et diversis pariter
120 VI, 49| super se constituere sunt adgressi. Rex quoque Liutprand castra
121 II, 3 | Narsis fideliter sibi primum adhaerenti multa beneficia contulit;
122 III, 16| unde rex ipse sive qui ei adhaererent eiusque obsequiis per diversa
123 VI, 51| omnes illos qui Pemmoni adhaeserant nominative conprehendere
124 II, 28| suadenti tanti nefas consensum adhibere nollet, illa se noctu in
125 III, 30| expeditis ex Langobardis adhibitis, unumque sibi fidelissimum
126 III, 4 | accedentibus, qui locus Ebredunensi adiacet civitati, Mummulus exercitum
127 III, 30| fixit eamque fixam reliquit, adiciens haec insuper verbis: "Talem
128 V, 33| quae ei utilia visa sunt, adiecit. Fuit autem corpore praevalidus,
129 I, 9 | significat. Wotan sane, quem adiecta littera Godan dixerunt,
130 V, 6 | spiritum habere dicebatur, adiit, studiose ab eo sciscitans,
131 V, 39| subito ad Alahis pervenit, adimplesse Aldonem et Grausonem quod
132 VI, 15| Cuius consilium nullus adire potest! ~Sospes enim veniens
133 III, 2 | circumeuntes turrem, dum aditum quaererent, per quem ad
134 VI, 40| pontifex Zacharias plura adiutoria contulit, libros scilicet
135 IV, 51| perficiens, ei cum multis adiutoribus aput Aemiliam in itinere
136 IV, 19| vestra anima multum poterit adiuvari. Indicamus autem, propter
137 II, 27| Langobardis taliter regem adlocutus est dicens: "Memento, domine
138 VI, 16| regalis esse videbantur administrare regni potentiam et quicquid
139 III, 34| Cuius unum factum satis admirabile libet nos huic nostrae historiae
140 IV, 37| partem tendere deberet, admonuit. Qui post aliquot dies Italiam
141 II, 20| Valeria, cui est Nursia adnexa, inter Umbriam et Campaniam
142 V, 38| iniquitatem parturiens, adnitentibus Aldone et Grausone Brexianis
143 VI, 3 | autem ducatui post haec Ado, frater Rodoaldi, lociservatoris
144 I, 15| nomen inposuit. Qui cum adolevisset, tam strenuus iuvenis effectus
145 VI, 24| Mortuo quoque aput Foroiuli Adone, quem dixeramus lociservatorem
146 I, 9 | Germaniae gentibus ut deus adoratur; qui non circa haec tempora,
147 VI, 2 | auferentes, in suam patriam adportarunt; ubi Singillatim duo monasteria
148 I, 6 | ad eam se nisu quo potuit adprehendit; nec mora, celeri volatu
149 III, 12| Constantinopolim regreditur adprehensamque Augustam omnibus thesauris
150 V, 3 | respondit. Quem statim capillis adprehensum, furentes eumque verberantes,
151 VI, 51| Langobardis consilium iniit adprehensumque eum ad castellum Potium,
152 VI, 55| langorem decidens, morti adproximavit. Quem Langobardi vita excedere
153 IV, 51| velocitate fugam arripuit adque ad regem Avarum Cacanum
154 III, 22| vivere, legatis Mauricii adquiescens, ut suam possit sororem
155 III, 7 | cessarent. Sed nec hoc Saxones adquiescentes, certamen expetunt atque
156 III, 7 | Cumque illi nullo modo adquiescerent, dehinc optulerunt eis medietatem;
157 V, 3 | deprimitur". Quod cum illi adquievissent, hoc ipsum regi nuntiaverunt,
158 IV, 9 | fuerat, parvam te credas adquisisse mercedem. Ex qua re voluntati
159 II, 5 | ceterarum specierum divitias adquisisset, magnam a Romanis, pro quibus
160 II, 19| iam vetustate consumpta Adria, quae Adriatico pelago nomen
161 VI, 58| corpusque eius in basilica beati Adriani martyris, ubi et eius genitor
162 IV, 37| Qui cum adgressus fugam adripuisset, faretram tantum et arcum
163 II, 28| fortissimus, in hoc consilium adsciret. Peredeo cum reginae suadenti
164 V, 2 | Haec Avarum rex audiens, adscito Perctarit, dixit ei ut in
165 II, 28| modo in regis necem coactus adsensit. Tunc Rosemunda, dum se
166 I, 11| potare cruorem. Utque huic adsertioni fidem facerent, ampliant
167 V, 2 | protinus cum vita perderet; adseverantes, ob hoc ad eum totam concurrere
168 II, 13| retexere, qui hunc Felicem suum adseverat socium fuisse. Denique hic
169 I, 26| dux alumnis at potens, ~Adsis gregis suspiriis, ~Gliscat
170 I, 5 | solstitium, quamvis diei lux adsit, sol tamen ibi non videtur,
171 IV, 30| patris sui Agilulfi regis, adstantibus legatis Teudeperti regis
172 I, 6 | provinciam; cui etiam rei adstipulantur Sequanicae Aquitaniaeque
173 V, 39| venientes eius sunt sacramentis adstricti. Quid plura? Cum omni Alahis
174 III, 6 | regressi saxones in Italiam, adsumptis secum uxoribus atque parvulis
175 VI, 32| detruncavit; qui post iterum adsumpto imperio, quotiens defluentem
176 II, 15| Italiae provincias breviter adtingamus. Secunda provincia Liguria
177 II, 20| oriente Samnitum regionem adtingit Huius pars occidua, quae
178 II, 5 | futuris commodis animos adtollunt. Continuo apud Italiam terribilia
179 I, 6 | elongantur, quanta prius adtractae sunt. Adfirmant, esse et
180 I, 26| comitaris opimis; ~Caelitus adtraheris Lyris amoena petens. ~Anguis
181 I, 6 | saepe naves raptim cursimque adtrahi adfirmantur tanta celeritate,
182 I, 8 | Victoria enim non potestati est adtributa hominum, sed de caelo potius
183 III, 8 | adgredientes vehementer adtriti sunt, et sic a bello quieverunt.
184 V, 9 | Pugna dicitur vehementer adtrivit. ~
185 V, 2 | Perctarit ferculum regium adtulisset, quasi eum salutaturus sub
186 V, 2 | ad regem quidam maligni adulatores, regi denuntiant, quia,
187 IV, 51| duobus filiis suis adhuc adulescentibus Perctarit et Godeperto regendum
188 VI, 22| despicabilem personam et adhuc adulescentulum esse perspexit, non solum
189 IV, 47| quiescit. Haec dum de crimine adulterii apud virum accusata fuisset,
190 V, 6 | conspeximus, ita ut indignis et adulteris non pro vitae merito, sed
191 I, 19| antea futurum praedixit. Adunatis igitur Odoacar gentibus
192 I, 6 | celeri volatu prope litus advectus, metuendae necis casus evasit,
193 V, 10| Grimuald, qui i .am Beneventum advenerat, haec audiens, contra eum
194 VI, 45| mortem vindicavi, et iam, si advenerit, laetus suscipiam mortem".
195 III, 31| ad Mediolanensium urbem advenientes, ibi eminus in campestribus
196 V, 7 | delatus est. Qui ab eo unde adveniret requirens, ille se a Grimualdo
197 V, 5 | Quo dum Francorum acies advenissent, existimantes Grimualdum
198 IV, 2 | anno pari nihilominus modo adventarunt. ~3.
199 VI, 45| locum qui Lauriana dicitur adventasse. Cum quibus ille iuvenibus
200 II, 13| cum illuc orationis gratia adventassem, hoc epithaphium, rogatus
201 V, 27| civitatem, cuius cives eidem adversa quaedam intulerant Beneventum
202 IV, 16| alium vidi, qui, quotiens me adversae partis aliquis percutere
203 III, 12| gloria confirmatus. Quod eius adversarii audientes nihilque ei, qui
204 VI, 35| hoc facto desperationem et adversariis audaciam praebuit. Qui postquam
205 I, 17| pugnant atrociter, et magna adversarios clade prosternunt; tandemque
206 VI, 37| Nam supra quendam suum adversarium, Rhenum transgressus, cum
207 V, 2 | ingressus, cum eius se vestigiis advolvere conatus esset, rex eum clementer
208 I, 26| non contegis. ~Fundantur aedes somniis. ~Tellus vomit cadavera. ~
209 VI, 40| Taso et Paldo], iam tunc aedificatum, sicut viri eruditissimi
210 I, 25| Cuius opus adeo cuncta aedificia excellit, ut in totis terrarum
211 III, 1 | quadragesimae radicibus herbarum Aegyptiarum, quibus heremitae utuntur,
212 I, 15| hoc certum est maxime apud Aegyptios fieri. Contigit itaque,
213 IV, 45| bellum gessit ad fluvium Aemiliae qui Scultenna dicitur. In
214 IV, 51| multis adiutoribus aput Aemiliam in itinere occurrit. Igitur
215 VI, 24| consilium multa milia sternere aemulorum. Ibi tamen unus e Lango
216 II, 1 | Romanae rei publicae adversus aemulos adiutores fuerunt. ~2.
217 IV, 42| personis unum et verum Deum aequali potentia eademque gloria
218 VI, 35| et cuius sapientiae rari aequandi sunt. Cernentes Langobardi
219 VI, 58| ignarus, sed philosophis aequandus, nutritor gentis, legum
220 V, 30| archiepiscopus et Adrianus abbas, vir aeque doctissimus, a Vitaliano
221 III, 15| felix, memor semper, ut aequitate et iustitia delecteris".
222 I, 26| gerens dilapsus vivit in aequor; ~Currit vectus aquis iussa
223 III, 11| elemosinarium, in iudiciis aequum, in victoriis clarum et,
224 V, 11| discooperiret tegulasque aereas exinde auferret easque simul
225 III, 11| thesauros in caelo, ubi neque aerugo neque tinea corrumpit, et
226 III, 6 | seducti, dantes aurum et aes accipientes, pauperes sunt
227 II, 10| cadere solet; sequenti vero aestate tanta fertilitas extitit,
228 I, 5 | vicini sunt. Qui etiam aestatis tempore nivibus non carent,
229 V, 38| et odium tyranni invasit, aestimantes se eius feritatem tolerare
230 III, 6 | iure subsistere, ideoque aestimantur ad suam patriam repedasse.
231 V, 18| quippe quem reversurum non aestimaret: revertente rege, sciens,
232 II, 20| intra Valeriam provinciam aestimo conputari, quia in catalogo
233 I, 5 | utuntur. Quibus in locis circa aestivale solstitium per aliquot dies
234 I, 5 | in tantum ut solstitio aestivali, respiciente sole de medio
235 III, 31| exercitum, cum esset tempus aestivum, propter inconsueti aeris
236 I, 1 | Septemtrionalis plaga quanto magis ab aestu solis remota est et nivali
237 II, 4 | viscera natos relinquebant aestuantes. Si quem forte antiqua pietas
238 II, 4 | subsequebatur febrium intolerabilis aestus, ita ut in triduo homo extingueretur.
239 II, 10| fertilitas extitit, quanta nulla aetas adseveratur meminisse. Eo
240 I, 26| Dracone frenatur fugax. ~Aether pluit nomismata. ~Vitrum
241 I, 26| orbis habet iustum super aethera nantem; ~Quem pius ussit
242 I, 26| viscera sentes; ~Carneus aethereo ignis ab igne perit. ~Pestis
243 I, 26| Aetatis ipso limine ~Despexit aevi florida. ~Miraculorum praepotens, ~
244 IV, 9 | vestros, in eo quo debuit affectu suscepimus, quia iustum
245 IV, 16| conspexisset, mox cum iuramento affirmavit dicens, talem omnino eum
246 I, 26| Miraculorum praepotens, ~Afflatus Alti flamine, ~Resplenduit
247 IV, 29| custodia fuit neque in aliqua afflictione; sed die qua causam dixit
248 V, 11| habitavit in Syracusa, et tales afflictiones inposuit populo seu habitatoribus
249 I, 1 | maxime sibi contiguam Europam afflixerunt. Testantur hoc ubique urbes
250 VI, 22| iuncti fuerant diversis modis afflixit. Minorem quoque Ansprandi
251 V, 5 | cuncta invadunt coenamque affluentissimam instruunt. Qui dum diversis
252 VI, 46| loco qui Septem dicitur ex Africa transfretantes, universam
253 I, 25| ad internicionem delevit Africamque totam post annos nonaginta
254 I, 25| Anticus, Alanicus, Wandalicus Africanusque diceretur, habere agnomina
255 II, 21| Salentina. Haec ab occidente vel africo habet Samnium et Lucaniam,
256 I, 26| placet. ~Signat adesse dapes agapes, sed lividus obstat; ~Nil
257 V, 34| sanctae virginis et martyris Agathae construxit. In quo multas
258 VI, 4 | Romanae ecclesiae missi ab Agathone papa, Iohannes diaconus
259 VI, 54| universaliter, habentes in capite Agathonem Perusinorum ducem, venerunt
260 VI, 4 | conscripta, temporibus papae Agathonis, exsequente ac residente
261 IV, 9 | excellentissimum coniugem vestrum illa agatis, quatenus christianae rei
262 III, 11| tempus prodige dispergis". Agebat autem ille: "Confido in
263 IV, 36| deorum, sed demoniorum cultus agebatur, ibi deinceps omnium fieret
264 I, 16| debacchati sunt, ut ipsum Agelmundum regem interficerent eiusque
265 III, 2 | flagitantes a sancto, ut, quid eis agendum esset, clementer insinuaret.
266 IV, 51| fraudulenter contra suum dominum agens, Grimualdum exhortatus est,
267 I, 15| Langobardi cum rege suo iter agentes ad quendam fluvium pervenissent
268 I, 20| omnes perturbati, dum quid agerent haesitarent, supervenientibus
269 V, 7 | solum usque prostravit. Agerentia sane propter munitissimam
270 II, 21| Luceriam, Sepontum, Canusium, Agerentiam, Brundisium et Tarentum
271 IV, 9 | facta non fuisset, quid agi habuit, nisi ut cum peccato
272 I, 25| templum, quod greco vocabulo Agian Sophian, id est sanctam
273 I, 6 | retroactae, tanta rursus agilitate exinde elongantur, quanta
274 IV, 4 | extiterat. Hoc etiam tempore Agilulfus rex cum Avaris pacem fecit.
275 IV, 9 | omnipotenti Deo gratias agimus, qui ita cor vestrum sua
276 I, 14| Mortuis interea Ibor et Agione ducibus, qui Langobardos
277 I, 14| primus Agelmund, filius Agionis, ex prosapia ducens originem
278 VI, 57| clericum fecit. Cuius in loco Agiprandum, suum nepotem, constituit.
279 I, 26| Perfida corda gemunt stimulis agitata malignis; ~Tartareis flammis
280 II, 4 | villas seu castra repleta agminibus hominum, postero vero die
281 III, 31| Ingenuino de Savione et Agnello de Tridento, data est redempio,
282 IV, 1 | a Francis ducti fuerant, Agnellum episcopum Tridentinum in
283 I, 25| Africanusque diceretur, habere agnomina meruit. Leges quoque Romanorum,
284 IV, 45| nullus potuisset mortuum suum agnoscere propter nimium inflationis
285 V, 2 | servum et qui opertum, ne agnosceretur, habebat caput, locum illis
286 IV, 29| inserere, ut possit liquidius agnosci, quam humilis iste vir fuerit
287 V, 17| domus Agonis appellatur. Quo Agone mortuo, Foroiulanorum ductor
288 IV, 3 | dux Ulfari contra regem Agonem aput Tarvisium et obsessus
289 V, 17| Foroiuli constituta domus Agonis appellatur. Quo Agone mortuo,
290 II, 4 | regnum confugerat, hoc est ad Agonthiensem civitatem, tandem conprehensum
291 I, 5 | non dispares, quam crudis agrestium animantium carnibus vescuntur;
292 IV, 2 | depastae sunt, segetes vero agrorum exigue contigerunt. Sequenti
293 IV, 39| filius eius Garibaldus in Agunto a Sclavis devictus est,
294 II, 13| Osupum et Alpem Iuliam perque Aguntum castrum Dravumque et Byrrum
295 VI, 26| est Ratchis et Ratchait et Ahistulfum, viros strenuos, genuit.
296 II, 8 | vidisse, in quo quindecim, ut aiebat, homines, unus iuxta alium
297 IV, 44| eos strage prosternens, et Aionis mortem ultus est et de illis
298 VI, 15| ubique fluit; ~Percipiensque alacer recidivae praemia vitae, ~
299 I, 26| ita texuimus. ~Fratres, alacri pectore ~Venite concentu
300 III, 22| acies properarent, Franci et Alamanni dissensionem inter se ha
301 I, 25| horum omnium victorias, ut Alamannicus, Gothicus, Francicus, Germanicus,
302 I, 25| Francicus, Germanicus, Anticus, Alanicus, Wandalicus Africanusque
303 VI, 15| gratia purgans ~Protinus albatum vexit in arce poli. ~Mira
304 II, 10| Turingia occurrens, eos iuxta Albem fluvium potentissime superavit,
305 I, 24| quibus crure tenus pedes albi sunt similes esse, dicens: "
306 VI, 15| Petrusque appellatus et adhuc in albis constitutus, ad regna caelestia
307 II, 30| venisse atque exinde cum Albsuinda Constantinopolim directum
308 I, 21| secunda autem dicta est W alderada, quae sociata est Cusupald,
309 V, 38| parturiens, adnitentibus Aldone et Grausone Brexianis civibus,
310 V, 39| mensa cecidit, quem filius Aldonis adhuc puerulus de terra
311 III, 1 | exhibentibus sibi negotiatoribus, alebatur. Per hunc Dominus magnas
312 I, 15| traditum omni cum studio mandat alendum; et quia eum de piscina,
313 III, 16| per diversa officia dediti alerentur. Populi tamen adgravati
314 V, 2 | argentea non aliud quam ali quantulum aquae propinaret.
315 II, 5 | multimoda pomorum genera aliarumque rerum species, quarum Italia
316 II, 6 | reges Francorum, Suavos aliasque gentes in locis de quibus
317 II, 32| Ticinum, Wallari Bergamum, Alichis Brexiam, Eoin Tridentum,
318 III, 12| solum ei victus cottidiani alimentum relinquens. Segregatisque
319 IV, 29| animas hominum spiritalis alimoniae penuria sitisque ariditas
320 IV, 37| ei usque ad saturitatem alimoniam praeberet, eius vitam funditus
321 | aliquando
322 I, 6 | Gallorum referentem, quod aliquantae naves prius tempestate convulsae,
323 I, 13| applicuerunt in Golandam, ubi aliquanto tempore commorati, dicuntur
324 IV, 9 | custodiant, et occasiones sibi aliquas non quaerant, unde aut contentio
325 | aliquos
326 | aliquotiens
327 III, 1 | decimae dantur, non pauper alitur, non tegitur nudus, non
328 VI, 8 | super se sedentes terrae allidere solebat, praeparari fecit.
329 II, 22| Quae Tyrreno mari seu Ionio alluitur de Siculique ducis proprii
330 I, 26| lividus obstat; ~Nil minus alma fides signat adesse dapes. ~
331 VI, 15| Cuius fonte meras sumeret almus aquas, ~Splendificumque
332 VI, 58| In summa quoque Bardonis Alpe monasterium quod Bercetum
333 III, 8 | relinquens, vix cum suis Alpinum tramitem erumpere potuit
334 I, 27| De qua unam tantum filiam Alpsuindam nomine genuit. Obiit interea
335 III, 31| Volaenes, Ennemase, et duo in Alsuca et unum in Verona. Haec
336 I, 23| fortiter dimicarent et neutra alteri cederet, contigit, ut in
337 IV, 51| surrexit in tantum, ut alter alterius regnum invadere conaretur.
338 IV, 22| pollicem pene aperti et alternatim laqueis corrigiarum retenti.
339 I, 6 | rursusque sub auras Erigit alternos, et sidera verberat unda.
340 I, 12| sin vero superaretur ab altero, tunc se Langobardis transitum
341 I, 26| Miraculorum praepotens, ~Afflatus Alti flamine, ~Resplenduit prodigiis ~
342 II, 4 | vigilabat, Vitalem episcopum Altinae civitatis, qui ante annos
343 III, 26| cohibuerunt haec sunt: Petrus de Altino, Clarissimus [Concordiensis],
344 I, 26| furta probantur. ~Qua sacer altus erat, fraus veneranda placet. ~
345 VI, 31| qui eum in Ponto exulem aluerat, episcopum in loco Gallicini
346 I, 17| certamina satis promptus, alumni sui Agelmundi necem ulcisci
347 I, 26| sacrae sequacibus. ~Iam dux alumnis at potens, ~Adsis gregis
348 I, 26| plaude satis tanto sublimis alumno; ~Astra ferens mundo, Nursia,
349 V, 29| haec tempora Vulgarum dux Alzeco nomine, incertum quam ob
350 V, 29| territoriis civitates, ipsumque Alzeconem, mutato dignitatis nomine,
351 V, 10| posuisset, Grimuald, qui i .am Beneventum advenerat, haec
352 VI, 58| valde enim eundem puerum amabat cum lacrimis eius incommodum
353 VI, 17| haec Cunincpert cunctis amabillimus princeps, postquam duodecim
354 V, 10| de regis exercitu nomine Amalongus, qui regium contum ferre
355 III, 19| pectore barba fuit. ~Hic et amans semper Romana ac publica
356 IV, 9 | qui auctor ipsius est, amare, monstratis. Nam si, quod
357 I, 6 | dulces fluminum lymphas in amaritudinem verti. Triginta ferme a
358 VI, 51| Quid plura? Contra eundem Amatorem episcopum egit eumque de
359 III, 3 | devastantibus Langobardis Gallias, Amatus patricius Provinciae, qui
360 I, 15| constitisse, quatenus, si Amazon eadem Lamissionem superaret,
361 I, 15| fluvium pervenissent et ab Amazonibus essent prohibiti ultra permeare,
362 I, 15| notae sunt, patet, gentem Amazonum longe antea, quam haec fieri
363 I, 23| Commisso itaque proelio, dum ambae acies fortiter dimicarent
364 I, 2 | planitiem marginum terras ambientibus circumfusa. Intra hanc ergo
365 I, 20| de spe victoriae nihil ambigens, ad tabulam ludit. Erant
366 I, 12| bellicosissimum mitterent, ambigerent, quidam ex servili conditione
367 II, 9 | Adriatici maris fluctibus ambitur, ab occiduo vero et aquilone
368 II, 22| utraeque Tyrrenis fluctibus ambiuntur. Porro Corsica a duce suo
369 II, 30| propius accessit atque ambos utraque manu gladiis, quos
370 I, 7 | consederunt. Illo itaque tempore Ambri et Assi Wandalorum duces
371 V, 33| corpus eius in basilica beati Ambrosii confessoris, quam dudum
372 III, 11| amisso rationis intellectu amens effectus est. Hic Tiberium
373 IV, 8 | Polimartium, Horta, Tuder, Ameria, Perusia, Luceolis, et alias
374 II, 28| extimaret, et ipse nomen suae amicae, quam esse putabat, nominasset,
375 V, 2 | civitatem, in qua Perctarit amici manebant et qui adhuc Grimualdo
376 IV, 9 | est utile, si se ad eius amicitiam conferre voluerit. Vos ergo
377 IV, 37| postea consanguineorum et amicorum suorum muneribus dotatus,
378 I, 26| His tu parce locis, alter amicus adest. ~Huc autem, hoc est
379 II, 2 | reversus ad Gallias, cum Amingo alio duce ad subiciendam
380 VI, 45| Ferdulfo facta est, duos filios amiserat. Qui cum prima et secunda
381 V, 29| tamen propriae usum minime amiserunt. ~30.
382 II, 30| iniuras ultus est et pro amissione duorum luminum duos imperatori
383 II, 20| Carsiolim, Reate, Furconam et Amiternum regionemque Marsorum et
384 III, 19| Droctulft, de quo praemisimus, amminiculo saepe Ravennatium milites
385 I, 15| misericordia motus factumque altius ammiratus, eum magnum futurum pronuntiat.
386 IV, 29| devastabant, se voluerit ammisceri! ~30.
387 V, 3 | vestiarios esse praecepit, ammonens eum, ut sibi eandem fidem
388 I, 26| descripsit. Denique cum divina ammonitione a Sublacu in hunc, ubi requiescit,
389 IV, 8 | Gregorius suis epistulis saepius ammonuit, cum eodem viro sanctissimo
390 III, 19| Puppibus exiguis decertans amne Badrino, ~Bardorum innumeras
391 III, 6 | abstinebant. Qui cum ad Rodanum amnem pervenissent, ut transmeato
392 I, 26| flagello corporis. ~Funduntur amnes rupibus. ~Redit calybs e
393 III, 8 | discesserunt. His auditis, Amo, collecta omni praeda, Italiam
394 VI, 37| duces et privati, divini amoris instinctu de Brittania Romam
395 III, 12| ipsam iussit auferri. Qua amota, repperiunt et tertiam.
396 IV, 16| interrogavit, cuius haec tam ampla domus esset. Responsum est
397 V, 39| omnesque eum cum lacrimis amplexantes, Deo gratias de eius reversione,
398 IV, 51| salutationem Grimualdus amplexatus esset, statim sensit, quod
399 I, 11| adsertioni fidem facerent, ampliant tentoria plurimosque in
400 I, 13| pervenientes, ut bellatorum possint ampliare numerum, plures a servili
401 II, 14| secundum Romanam historiam amplior, quam nunc est, fuisse perhibetur.
402 I, 20| rursus verba respondit, quae ampliorem puellae confusionem adferrent.
403 I, 27| sunt praedam, ut iam ad amplissimas pervenirent divitias. Gepidorum
404 I, 7 | quippe qui unius non nimiae amplitudinis insulae tertia solummodo
405 III, 2 | extracto gladio, ut caput eius amputaret, mox eius dextera in ipso
406 V, 40| interfecit. Cumque caput eius amputari praecepisset, ut, levato
407 III, 30| ille audiens, caput se eius amputaturum, si hac de re amplius aliquid
408 IV, 51| percussit caputque eius protinus amputavit. Super quem qui cum Garipaldo
409 I, 25| infestantes eorumque regem Amtalan per Iohannem exconsulem
410 | an
411 VI, 58| miro opere in honore sancti Anastasii martyris Christi domicilium
412 VI, 36| Theodosius aput Niceam civitatem Anastasium gravi proelio vicit. Datoque
413 VI, 4 | defensione perseverantes anathematis sunt ultione perculsi. Eo
414 VI, 1 | construxit; quo in loco multarum ancillarum Dei coenobium instituit. ~
415 I, 8 | fabulam: quod accedentes W andali ad Godan victoriam de Winilis
416 VI, 42| Cui tamen unam, hoc est Andegavensem, civitatem ad habitandum
417 III, 16| insidiae; nemo aliquem iniuste angariabat, nemo spoliabat; non erant
418 VI, 16| civitatis conscripsi flagitante Angelramno, viro mitissimo et sanctitate
419 IV, 22| et maxime linea, qualia Anglisaxones habere solent, ornata institis
420 III, 25| praedicatione ad Christum Anglos convertit. ~26.
421 V, 2 | Unulfus vero Perctarit de muro anguli, qui est a parte Ticini
422 IV, 37| retinemus, in captivitatis angustia persistentibus, quintus
423 I, 6 | dati; dumque ibi inter tot angustias anxius vix ob metum palpitans
424 I, 27| prostratus animo et utrimque in angustiis positus, hortatur tamen
425 IV, 37| doleret, Ingentes animos angusto in pectore versans, ensem,
426 II, 9 | circumcluditur, ut nisi per angustos meatus et per summa iuga
427 III, 30| redderet, eius manum, nemine animadvertente, digito tetigit dexteramque
428 II, 28| Igitur Rosemunda ubi rem animadvertit, altum concipiens in corde
429 IV, 17| potui, ut ex hoc loco mihi animae cederentur". Fugientes quoque
430 I, 17| melius esse dicens, in bello animam ponere quam ut vilia mancipia
431 III, 23| villarum, hominumque pariter et animan tium magnus interitus. Destructa
432 III, 6 | frumenta, comedebant ac suis animantibus ad esum praebebant. Depraedabantur
433 IV, 29| recedente tanto doctore animas hominum spiritalis alimoniae
434 VI, 24| propria dicunt, vir nobilis animoque et viribus potens; sed tamen
435 IV, 37| occurrit; sed quamvis forti animositate contra inmensam multitudinem
436 VI, 56| coniugio uxor sociata nomine Anna fuit. Rex igitur Liutprand
437 II, 14| protelatur. Probatur hoc annalibus libris, in quibus Bergamus
438 II, 7 | iam a Domini incarnatione anni quingenti sexaginta octo
439 II, 18| sunt a Punicis, hoc est Annibale et eius exercitu, qui per
440 IV, 35| imperatoris, facta pace annuali, Agilulfo regi idem legati
441 II, 9 | tribueret. Factumque est, et annuente sibi rege quas optaverat
442 VI, 14| ceteris Christi ecclesiis annuere consentit. Facta autem est
443 III, 30| rex id ut fieri deberet, annuisset, illa, accepto vini poculo,
444 IV, 42| Langobardi in Italiam venerant annus septuagesimus septimus,
445 VI, 23| Gallias in Francorum regnum Anschis, Arnulfi filius, qui de
446 VI, 23| Arnulfi filius, qui de nomine Anschise quondam Troiani creditur
447 VI, 19| rege aput Ticinum cumque Ansprando et Atone et Tatzone necnon
448 III, 30| quam ob causam incertum, Ansul cognatus regis Authari,
449 VI, 51| discordiae ista fuit. Adveniens anteriore tempore Fidentius episcopus
450 III, 12| mandans prorsus, ut nullus de anterioribus ad eam haberet accessum.
451 I, 9 | haec tempora, sed longe anterius, nec in Germania, sed in
452 I, 13| commorati, dicuntur post haec Anthab et Banthaib, pari modo et
453 III, 11| Francis inlata superius per anticipationem diximus, huius temporibus
454 I, 25| Francicus, Germanicus, Anticus, Alanicus, Wandalicus Africanusque
455 II, 4 | aestuantes. Si quem forte antiqua pietas perstringebat, ut
456 I, 5 | Denique in Italia, sicut et antiqui scripserunt, circa diem
457 II, 20| provinciarum Italiae minime ab antiquis descripta est. Si quis autem
458 II, 23| Gallia constitutum. Siquidem antiquissimo tempore Brennus rex Gallorum,
459 I, 8 | Refert hoc loco antiquitas ridiculam fabulam: quod
460 II, 20| Theate, Aufidena, Hisernia et antiquitate consumpta Samnium, a qua
461 II, 4 | manebat. Videres seculum in antiquum redactum silentium: nulla
462 VI, 35| domini Salvatoris, quam antiquus Aripert construxerat, prolatum
463 VI, 15| Petrumque vocari ~Sergius antistes iussit, ut ipse pater, ~
464 IV, 33| est Romanis Candidianus antistis. Rursum mense novembrio
465 III, 26| atqueVindemio, necnon etiam Antonio iam sene Ecclesiae defensore.
466 I, 4 | in ipso Oceani litore, antrum sub eminenti rupe conspicitur,
467 I, 6 | ibi inter tot angustias anxius vix ob metum palpitans resideret,
468 II, 28| dux Veronensium fuerat, aperiens, spatam eius et si quid
469 V, 2 | erant fideles, consilium ei aperiunt et obsecrant eum, ut, cum
470 VI, 58| prophetiae spiritum habuerit, aperte cognovit. Huic quoque non
471 IV, 22| ad summum pollicem pene aperti et alternatim laqueis corrigiarum
472 II, 13| multa canit, ~Fortunatus, apex vatum, venerabilis actu, ~
473 IV, 29| epistulam Saviniano suo apochrisario, qui erat apud Constantinopolim,
474 III, 13| papa extitit, cum esset apocrisarius, apud eandem regiam urbem,
475 IV, 29| secundo. Cuius in locum ad apostolatus officium Savinianus est
476 IV, 37| filias quattuor, quarum una Appa, alia Gaila vocabatur, duarum
477 III, 30| statim ille obviam cum magno apparatu nuptias celebraturus in
478 V, 40| consilium meum. Da mihi apparatum armorum tuorum, et ego vadam
479 I, 24| collocavit. Inter haec dum varii apparatus epulas caperent, Turisindus
480 IV, 47| beatus Iohannes per visionem apparens, eum vehementer exterruit
481 I, 26| angeli in figura iuvenum apparentes, ostenderunt ei, quam viam
482 I, 5 | sol ipse terrae vicinior apparet et umbrae longiores excrescunt.
483 II, 5 | est igneae acies in caelo apparuerunt, eum scilicet qui postea
484 IV, 15| signum sanguineum in caelo apparuisse visum est et quasi hastae
485 II, 26| aliis huiuscemodi nominibus appellamus. ~27.
486 V, 40| bellicosum fortemque eum appellans, ut contra Cunincpertum
487 III, 16| etiam ob dignitatem Flavium appellarunt. Quo praenomine omnes qui
488 II, 23| historiographos Galliam Cisalpinam appellasse. Inde est, quod Donatus
489 II, 18| Cottias per se provinciam appellat. Decima porro Emilia a Liguria
490 II, 16| qui Neronis tempore fuit, appellatae sunt. Haec a Liguria in
491 I, 27| regis proprii nomine Avares appellati sunt, foedus perpetuum iniit.
492 I, 9 | dicti fuerint, ita postmodum appellatos. Nam iuxta illorum linguam
493 V, 37| illius nomine intra Ticinum appellatum est, misit. ~38.
494 II, 18| Nona denique provincia in Appenninis Alpibus conputatur, quae
495 II, 19| occurrit, habens ab austro Appenninos montes, ex altera vero parte
496 V, 2 | Perctarit profugum Scithiam appetisse et aput Cacanum demorari,
497 III, 31| Tesana, Maletum, Sermiana, Appianum, Fagitana, Cimbra, Vitianum,
498 I, 13| Langobardi de Mauringa, applicuerunt in Golandam, ubi aliquanto
499 V, 6 | mare transgressus, Tarentum applicuit. Qui tamen prius ad solitarium
500 III, 1 | habetis. Ecce enim gens appropriat quam praedixi". Dicentibus
|