52-appro | apro-circu | cisal-damna | dans-elegi | elemo-fortu | fovea-inimi | iniqu-malit | mam-occup | ocean-postp | postr-relig | relin-solit | soliu-turgi | turin-zuchi
bold = Main text
Lib. Cap. grey = Comment text
1507 IV, 28| muris eius cum arietibus, dans veniam militibus qui in
1508 V, 41| bucinis, et neutra parte locum dante, maxima populorum facta
1509 III, 26| patriarcham Aquilei .ensem dantem libellum erroris sui, quia
1510 IV, 45| Romanorum, reliquis terga dantibus, octomilia ceciderunt. Eo
1511 III, 1 | iustitiae fructus: non decimae dantur, non pauper alitur, non
1512 VI, 47| Vulgarum gentem, quae est super Danubium, bello adgrediuntur; et
1513 I, 19| quam a Norici finibus idem Danubius separat. In his Noricorum
1514 I, 26| Vocis ad imperium tempnunt dare frena loquelis; ~E bustis
1515 II, 28| reginae ad bibendum vinum dari praecepit atque eam ut cum
1516 I, 6 | illius fuerant margines denu dati; dumque ibi inter tot angustias
1517 V, 6 | vitae merito, sed praemiorum datione, isdem locus venerabilis
1518 IV, 41| resta ratae sunt et multae dationes per loca venerabilia largitae.
1519 III, 5 | nuntiis, pacem fecerunt, datisque muneribus Mummulo, relictis
1520 VI, 48| condita, foedarent, misit, et dato magno pretio, accepit et
1521 VI, 36| Anastasium gravi proelio vicit. Datoque sibi sacramento, eum clericum
1522 IV, 37| intellexit, sibi eum divinitus datum esse, ut ei iter, quod nesciebat,
1523 III, 6 | habitare deberent; sed, quantum datur intellegi, noluerunt Langobardorum
1524 V, 39| proximo, si Deus voluerit, daturus est". Qui puer cum vespere
1525 III, 12| copiam subministravit. Nam deambulans per palatium vidit in pavimento
1526 I, 16| tantum per eorum castra debacchati sunt, ut ipsum Agelmundum
1527 III, 30| nostra domina futura est, debeam conspicere, ut qualis eius
1528 IV, 19| eius transmittere solacium debeant, quatenus vobis concurrentibus
1529 IV, 19| gloriose fili, ut ita facere debeatis, ut et nos vobis possimus
1530 III, 31| Francorum cum viginti ducibus ad debellandam Langobardorum gentem direxit.
1531 IV, 44| Grimoald, venisset eosque debellare vellet, equus eius in unam
1532 VI, 24| malum et inprovidentiam debellati sunt, quanti possent per
1533 III, 29| exercitum suum ad Langobardorum debellationem in Italiam direxit. Cui
1534 III, 12| directus Persas potentissime debellavit; victorque regrediens, tantam
1535 III, 12| nostram et pectora munire debemus, et ecce eam sub pedibus
1536 IV, 9 | et suscipere et dimittere deberemus". ~
1537 III, 35| cum rubore subridens, non deberi sibi manum osculari, ait,
1538 IV, 37| insuper famis penuria nimium debilis effectus, cum iam de vita
1539 IV, 19| pro praestito beneficio debitores, et vos mercedem pro sanctorum
1540 IV, 51| quae deferre Beneventum debuerat, non integra deportasset ,
1541 VI, 6 | quid suum consilium prodere debuisset. Cui suus strator ita respondit: "
1542 VI, 58| ei cotidie divina officia decantarent. Huius regis temporibus
1543 IV, 47| quattuor regnum tenuerat, vita decedens, Langobardorum regnum Rodoald
1544 IV, 33| Rursum mense novembrio et decembrio stella cometis apparuit.
1545 V, 2 | sed ita te ordinabo, ut decenter vivere possis". Tunc ei
1546 III, 6 | itinere negotiatione sua deceperunt, venundantes regulas aeris,
1547 V, 28| et Cacconem in sua fide decepissent. Quam ob causam Opitergium
1548 V, 5 | progressus, hac eos arte decepit. Fugere quippe se eorum
1549 VI, 26| tanti ducis coniugem esse deceret. Sed ipse, ut erat vir sapiens,
1550 I, 11| dumque quid agere deberent decernerent, tandem necessitas consilium
1551 III, 19| parat. ~Puppibus exiguis decertans amne Badrino, ~Bardorum
1552 V, 40| proelium et totis viribus decertatum. Cumque Alahis ibi magis
1553 VI, 55| rex eo tempore in langorem decidens, morti adproximavit. Quem
1554 III, 1 | est iustitiae fructus: non decimae dantur, non pauper alitur,
1555 I, 27| Audoin, ac deinde regum iam decimus Alboin ad regendam patriam
1556 VI, 34| concilii praedicatorem esse declaravit. ~35.
1557 VI, 9 | fulgore in partes orientis declinavit. Dehinc mense martio Bebius
1558 II, 13| iter. ~Felix, quae tantis decoraris, Gallia, gemmis, ~Lumine
1559 V, 37| capillis pene usque ad pedes decoratam vidisset, eius pulchritudinem
1560 II, 18| Haec locupletibus urbibus decoratur, Placentia scilicet et Parma,
1561 VI, 22| atque auribus abscisis, decore suae faciei deturpata est.
1562 III, 30| crine perfusus et satis decorus aspectu. Qui mox, a rege
1563 I, 6 | quodam superiectus insedit. Decursis siquidem iam omnibus quae
1564 I, 26| Exitiale malum capitis decussit honorem; ~It procul imperiis
1565 VI, 25| offendisset, evulsis oculis dedecorose vixit. ~26.
1566 I, 17| revocarentque ante oculos dedecus, quomodo eorum regem hostes
1567 V, 39| perditionem consilium eidem dederint, nuntiarunt. Quid plura?
1568 VI, 8 | equum, quem suae sessioni dedicaverat, dono largitus est. ~9.
1569 IV, 21| duodecim milibus abest, dedicavit multisque ornamentis auri
1570 II, 28| Alboin in meridie sopori dedisset, magnum in palatio silentium
1571 IV, 5 | utique et Christi fidei deditam et in bonis actibus esse
1572 III, 16| obsequiis per diversa officia dediti alerentur. Populi tamen
1573 III, 30| venisset secumque adhuc qui eum deducebant Baioarios haberet, erexit
1574 V, 3 | eum excitatum ad palatium deducerent. Qui venientes ad ianuam
1575 V, 3 | per eorum medium Perctarit deduceretur, quatenus effugere minime
1576 IV, 20| ad urbem Ravennatium sunt deducti. Hoc quoque tempore misit
1577 VI, 24| qui Argait ab arga nomen deductum habes?". Cui ille maxima
1578 VI, 3 | conprehensus in Verona, ad regem deductus, evulsis oculis, in exilium
1579 IV, 37| Avarorum patriam exules deduxit. Qui cum per multos annos
1580 III, 11| Confido in Domino, quia non deerit pecunia fisco nostro, tantum
1581 IV, 37| carperet et iam fame tabefactus defecisset, tetendit arcum suum et
1582 IV, 37| exiguum habuerat, omnino defecit. Qui cum ieiunans iter carperet
1583 V, 39| reliquis fidelibus tuis defendemus tibi hanc civitatem. Sed
1584 I, 17| hortatur, ut se suosque armis defenderent, melius esse dicens, in
1585 II, 28| cum eo per aliquod spatium defendit. Sed heu! pro dolor! vir
1586 VI, 51| insequentibus, ipse se viriliter defensans, in basilica beati Michahelis
1587 III, 26| Antonio iam sene Ecclesiae defensore. Quibus comminans exilia
1588 III, 12| quindecim ei auri centenaria deferens. Quem ille secundum patientiae
1589 IV, 17| supellectili subripere poterant deferentes. Siquidem post beatum Benedictum
1590 IV, 51| fecerat, dum munera, quae deferre Beneventum debuerat, non
1591 V, 2 | misit, ut Sibi lectisternia deferret, lectumque sibi iuxta stratum
1592 VI, 32| adsumpto imperio, quotiens defluentem guttam reumatis manu detersit,
1593 VI, 2 | cetera quoque membra quamvis defluxa remansisse. Solum etenim
1594 VI, 22| Liutprandi nomine Aurona deformis effecta est. ~23.
1595 III, 12| eandem tabulam auferri. Defossamque tabulam atque erectam, inveniunt
1596 IV, 28| partus periclitata, statim defuncta est. Hoc anno Teudepertus
1597 VI, 28| velocitate, ut optabant, defuncti sunt. ~29.
1598 VI, 16| fortitudine et scientia degenerantibus, hi qui maiores domui regalis
1599 V, 36| Cumque in magna pace degerent et ex omni parte in circuitu
1600 V, 5 | diversis epulis multoque degravati vino somnoque quievissent,
1601 II, 23| describitur. Dum enim vinum degustassent ab Italia delatum, aviditate
1602 VI, 24| ligatus per aspera se loca deiciens evasit. Haec ideo vel maxime
1603 VI, 36| depictae et a Filippico fuerat deiecta, pristino in loco erexit.
1604 VI, 24| eos pugnantes, pene omnes deiectos equis perimerunt. Sicque
1605 IV, 37| perveniens, hostis ab equo deiectus est. Puer vero Grimuald
1606 VI, 4 | operationes. Vis audire de eo quod deitatis est? Ego, inquit, et pater
1607 IV, 10| silvatici et bubali in Italiam delati, Italiae populis miracula
1608 V, 7 | Grecis captus imperatori delatus est. Qui ab eo unde adveniret
1609 III, 15| ut aequitate et iustitia delecteris". Haec postquam dixit, de
1610 III, 7 | conati sunt eos extrudere ac delere. At illi optulerunt eis
1611 I, 27| eos ad internicionem usque delerent atque ex copiosa multitudine
1612 II, 5 | Igitur deleta, ut dictum est, vel superata
1613 I, 15| haec fieri potuerint, esse deletam; nisi forte, quia loca eadem,
1614 II, 1 | pariter cum Totila suo rege deletis, honorati multis muneribus
1615 IV, 37| propriae genealogiae serie delibatis, nunc generalis historiae
1616 II, 13| cives funditus ignorarent, delibavimus; nunc ad historiae seriem
1617 II, 4 | inguinibus hominum vel in aliis delicatioribus locis glandulae in modum
1618 V, 4 | quam usquam alibi in summis deliciis vivere. Tunc rex etiam vestiarium
1619 VI, 58| amator, belli praepotens, delinquentibus clemens, castus, pudicus,
1620 II, 23| centum milia non longe a Delphos insula properantes, Graecorum
1621 V, 38| eum misit perque eum ei dem Alahis benedictionem sanctae
1622 I, 27| Gepidorum vero ita genus est deminutum, ut ex illo iam tempore
1623 VI, 54| Arelate, omnia circumquaque demoliti sunt. Tunc Carolus legatos
1624 IV, 36| quondam omnium non deorum, sed demoniorum cultus agebatur, ibi deinceps
1625 VI, 54| Pilleum, rege in Pentapoli demorante, magna multitudo horum qui
1626 V, 2 | appetisse et aput Cacanum demorari, eidem Cacano Avarum regi
1627 I, 20| eumque verbis iocundioribus demulcens, ad sedendum invitat, talique
1628 I, 11| Assipitti eorum iter impediunt, denegantes eis omnimodis per suos terminos
1629 V, 40| rex hoc se facturum esse denegaret, coeperunt eum pauci qui
1630 I, 26| Improbe sessor, abi, sine dentur marmora muris! ~Cogeris
1631 I, 6 | illius fuerant margines denu dati; dumque ibi inter tot
1632 IV, 24| adveniens, ad Gallias perrexit, denuntians Francorum regibus, ut, sicut
1633 V, 2 | maligni adulatores, regi denuntiant, quia, nisi Perctarit citius
1634 III, 12| pervenientesque ad cisternam, deopertamque ingrediuntur. In qua tantum
1635 V, 23| Wechtari adesse clamitant, Deoque eos exterrente, plus de
1636 IV, 2 | dictu, herbas paludesque depastae sunt, segetes vero agrorum
1637 VI, 36| qua sanctae sinodus erant depictae et a Filippico fuerat deiecta,
1638 IV, 16| figuram beati martyris Savini depictam conspexisset, mox cum iuramento
1639 IV, 22| de Langobardorum gestis depingi fecit. In qua pictura manifeste
1640 II, 5 | qualem ipsa, dum viveret, deponere non possit. Itaque odio
1641 VI, 49| vi quam blandimentis, ut deponerent ubicumque haberentur imagines
1642 III, 12| ut per multos dies vix a deportantibus potuisset evacuari. Quae
1643 VI, 8 | usque ad domum propriam deportaret. Quod rex audiens, et episcopum
1644 VI, 11| iussit Constantinopolim deportari. Sed militia Ravennae vicinarumque
1645 IV, 51| Beneventum debuerat, non integra deportasset , talium ergo operum patrator
1646 V, 12| falsi imperatoris caput est deportatum. ~
1647 V, 40| eius fideles cum lacrimis deposcere, ut ad ea quae diaconus
1648 VI, 49| Constantinopolim sanctorum imagines depositas incendit Romanoque pontifici
1649 III, 31| Francorum usque Veronam, et deposuerunt castra plurima per pacem
1650 III, 6 | animantibus ad esum praebebant. Depraedabantur pecora, sed nec ab incendiis
1651 IV, 39| et Baioariorum termini depraedantur. Resumptis tamen Baioarii
1652 IV, 46| archangeli in monte Gargano situm depraedarent, Grimuald super eos cum
1653 V, 17| facta fuerat introivit, et depraedata ipsa civitate, Aquileiensis
1654 IV, 40| militibus, lacrimabiliter depraedati sunt. Sequenti quoque mense
1655 VI, 27| Campaniam venit, incendia et depraedationes faciens, multos captivorum
1656 III, 9 | nomine, Anagnis veniens depraedatus est. Qui dum cum praeda
1657 IV, 9 | Dei nostri misericordiam deprecamur, ut bonorum vobis vicem
1658 III, 24| horae spatium, dum hi Deum deprecarentur, octuaginta ex eis subito
1659 VI, 26| rusticana, saepe maritum deprecata est, ut se dimissa aliam
1660 III, 24| Gregorio in septem partes deprecaturus Dominum est divisus. In
1661 I, 26| absentum patet. ~Rector vafer, deprenderis. ~Inique possessor, fugis. ~
1662 I, 26| iniqua latens procul est deprensa sagaci; ~Non tulit arma
1663 IV, 6 | atque episcopos, qui in depressione et abiectione erant, ad
1664 III, 34| remansisset, gravissimo somno depressus, caput in genibus eiusdem
1665 V, 3 | lassus gravissimo.somno deprimitur". Quod cum illi adquievissent,
1666 VI, 4 | sordes hereticae pravitatis depulsae sunt. Et Georgius quidem
1667 VI, 49| consentiens, a propria sede depulsus est, et eius in loco Anastasius
1668 IV, 19| vestris qui in illo loco sunt deputetis, ut homines qui sub eis
1669 II, 2 | duce ad subiciendam Italiam dereliquerat. Qui Buccellinus cum paene
1670 II, 16| ubi aquae calidae sunt, Dertona et monasterium Bobium, Genua
1671 VI, 36| pontem Molvium aquae se descendentes coniungerent. ~
1672 III, 26| Pelagii a Romanae Ecclesiae desciverat societate. Exempto vero
1673 II, 24| nomine, intra quam res gestas describimus, sufficienter est dictum,
1674 II, 13| Lecha fluentant, iter fuisse describit. Qui postquam Toronos iuxta
1675 II, 23| Italiam venerint haec fase describitur. Dum enim vinum degustassent
1676 I, 26| nimiam longitudinem minime descripsi. Certum tamen est, hunc
1677 III, 24| tenuitatis nostrae vires universa descripsimus. ~
1678 II, 20| Italiae minime ab antiquis descripta est. Si quis autem hanc
1679 VI, 15| hoc super se epythapium descriptum habet: ~Culmen, opes, sobolem,
1680 III, 31| inconsueti aeris incommoditatem, desenteriae morbus graviter exagitare
1681 II, 25| archiepiscopus Mediolanum deserens, ad Genuensem urbem confugit.
1682 II, 5 | paupertina Pannoniae rura desererent et ad Italiam cunctis refertam
1683 I, 26| capulo divulse, petisti; ~Deseris alta petens gurgitis ima,
1684 II, 4 | vitare, relinquebantur domus desertae habitatoribus, solis catulis
1685 V, 26| Beneventum profectus fuerat, deseruerunt, suas iniurias ultus est. ~
1686 IV, 50| suscepta, post aliquot dies, ut desiderabat, baptismum consecuta et
1687 V, 38| tanto amplius Cunincpertum desiderare, quanto pervasorem regni
1688 IV, 16| Qui cum hoc dixisset, equo desiliens eandem basilicam conspecturus
1689 IV, 8 | quo in Ezechiele legitur, desisteret, sicut ipse quoque in suis
1690 IV, 37| effectus, cum iam de vita desperaret, sese in terram proiciens,
1691 VI, 35| introisset, et suis hoc facto desperationem et adversariis audaciam
1692 III, 2 | quidam vero, qui eius verba despexerant, in ipsa Provincia miserabiliter
1693 VI, 22| custodia tenuit; quem quia despicabilem personam et adhuc adulescentulum
1694 III, 15| iudicando cautissimus, nullum despiciens, sed omnes in bona voluntate
1695 III, 31| exercitus redire ad propria destinavit. Qui revertentes ad patriam,
1696 V, 36| reliquo fidelem existere; nec destitit patrem optinere, quin etiam
1697 VI, 40| ille habitatione hominum destitutus erat, multorum ibi monachorum,
1698 III, 18| quoque eius solum ad usque destructi sunt. Post haec Authari
1699 IV, 36| Hierusolimam auferunt. Et destruentes ecclesias, sancta quoque
1700 VI, 38| repperit. Qui Rothari cum se detectum cognovisset, statim post
1701 V, 5 | Grimualdum cum Langobardis pavore deterritos castra integra reliquisse,
1702 VI, 32| defluentem guttam reumatis manu detersit, pene totiens aliquem ex
1703 V, 2 | si Perctarit in suo regno detineret, cum Langobardis et secum
1704 I, 23| Caesisque quam plurimis, ad detrahenda occisorum spolia revertuntur.
1705 VI, 24| magna sibi et Foroiulanis detrimenta invexit. Is praemia quibusdam
1706 I, 16| securitas, quae semper detrimentorum mater est, eis non modicam
1707 III, 17| quos ei ob Langobardorum detrimentum dederat, repetere coepit.
1708 V, 12| Multique ex iudicibus eius detruncati Constantinopolim perducti
1709 V, 41| interemit. Caput quoque Alahis detruncatum cruraque eius succisa sunt,
1710 VI, 32| expulsione illius naribus detruncavit; qui post iterum adsumpto
1711 III, 27| unum, magnam pecuniam regi detulerunt. Alii quoque Langobardi
1712 V, 38| benedictionemque ab episcopo detulisse. Tunc Alahis, qui, ut diximus,
1713 III, 12| viginti pariter elefantis detulit, ut humanae crederetur posse
1714 VI, 22| abscisis, decore suae faciei deturpata est. Pari etiam modo et
1715 IV, 29| increduli erant et omnia devastabant, se voluerit ammisceri! ~
1716 II, 26| ingruens universam Italiam devastabat. Certum est autem, tunc
1717 III, 1 | Langobardi in Gallias et devastabunt civitates septem, eo quod
1718 III, 3 | Igitur devastantibus Langobardis Gallias, Amatus
1719 II, 16| aquosa clades olim populos devastaret. ~
1720 V, 20| eis mandatum est, ut iam a devastatio ne quiescerent. Qui legatos
1721 VI, 54| Galliam introiens, multam devastationem fecit. Contra quos Carolus
1722 I, 15| carperet, ad eandem piscinam deveniret. Qui cum equo retento miserandos
1723 VI, 24| Videntes itaque Sclavi eos per devexa loca super se venire, praeparaverunt
1724 III, 4 | factis etiam concidibus per devia silvarum, inruit super eos
1725 I, 25| patricium Persas fortiter devicit, perque ipsum Belisarium
1726 IV, 26| appellantur, eius virtute devicti sunt. ~27.
1727 II, 5 | quibus diximus pari modo devictis, dum multum auri sive argenti
1728 III, 8 | qui bello superfuerant, devoverunt, se neque barbam neque capilIos
1729 I, 24| invitavit atque ad suam dexteram, ubi Turismodus, eius quondam
1730 III, 30| animadvertente, digito tetigit dexteramque suam sibi a fronte per nasum
1731 V, 20| legatos ad Grimualdum mittunt, di centes Foroiuli se minime
1732 III, 30| aruspicem puerum, qui per artem diabolicam, quid futurum portenderent
1733 V, 27| stragem fecit, ut etiam diacones ipsos, qui infantulos baptizabant,
1734 V, 41| Cunincpert corpus Senoni diaconi ante fores basilicae beati
1735 I, 26| beatus papa Gregorius in suis Dialogis suavi sermone composuit.
1736 IV, 5 | conposuit; quem codicem Dialogum, id est duorum locutionem,
1737 III, 12| Caesar, edicam". Cui ille: "Dic" ait "quod vis; proderitenim
1738 II, 18| Cottias et Appenninas unam dicant esse provinciam; sed hos
1739 VI, 26| pulchritudinem sibi conplacere, dicebat. De hac igitur coniuge tres
1740 III, 24| auxiliante, texuimus. In qua quae dicenda fuerant iuxta tenuitatis
1741 III, 11| est enim magnum thesaurum, dicente Domino: "Thesaurizate vobis
1742 IV, 37| somnis talia sibi verba dicentem: "Surge! Quid dormis? Arripe
1743 III, 31| exercitum in solatio eorum dicentesque quia: "Post triduum cum
1744 III, 1 | appropriat quam praedixi". Dicentibus autem illis: "Non relinquimus
1745 II, 18| Nursiamque unam provinciam dicerent. Sed horum sententia stare
1746 IV, 50| conspectui, velimus hanc quam dicitis mulierem videre". Quae cum
1747 V, 38| iterato mandavit: "Ego non dico de femoralibus, sed de his
1748 II, 18| Alpes autem Appenninae dictae sunt a Punicis, hoc est
1749 I, 9 | longitudine, cum primitus Winili dicti fuerint, ita postmodum appellatos.
1750 III, 12| pedibus conculcamus". Et dicto citius iussit eandem tabulam
1751 IV, 2 | ceterae locustae; et mirum dictu, herbas paludesque depastae
1752 I, 20| sublime obsequium haberet. Dictumque illi est, Rodulfi regis
1753 II, 30| quasi aliquid eis secretius dicturu, propius accessit atque
1754 VI, 24| posuissent, et pene ex omni parte difficile esset ad eos accedere, Ferdulfus
1755 VI, 20| belli machinis sine aliqua difficultate expugnans mox cepit, conprehensumque
1756 IV, 28| Ravenna Parmam rediit; ob difficultatem partus periclitata, statim
1757 VI, 14| universalem concilium suscipere diffidit, donec salutaribus beati
1758 I, 20| exercitus dum hac illacque diffugeret, tanta super eos caelitus
1759 I, 25| redegit, eumque Codicem Digestorum sive Pandectarum vocabulo
1760 I, 26| gemunt. ~Fert alimenta corax digitis oblata benignis; ~Dira procul
1761 III, 30| nemine animadvertente, digito tetigit dexteramque suam
1762 III, 11| et Dominus nobis augere dignabitur in saeculo". Igitur Iustinus
1763 I, 20| invitaret, ut vini poculum dignaretur accipere. Ille corde simplici,
1764 V, 39| ita Alahis dixerunt: "Quid dignaris in civitate residere? Ecce
1765 IV, 50| a quo gratanter et satis digne susceptus est. Qui cum universis
1766 IV, 37| iuxta nobilitatem suam dignis sunt nuptiis potitae. Nam
1767 V, 3 | esse conscium ideoque morte dignissimum dicunt. Quem rex dimitti
1768 II, 13| est, atque in eodem loco digno tumulatus honore quiescit.
1769 V, 8 | lacrimans obsculatus est dignoque in loculo tumulari praecepit. ~
1770 V, 3 | me nasci fecit" inquit "dignus est homo iste bene habere,
1771 IV, 37| promittentes, quod eos, unde digressi fuerant, Pannoniae in finibus
1772 V, 29| quam ob causam, a sua gente digressus, Italiam pacifice introiens,
1773 III, 11| ferunt in heresim Pelagianam dilapsum. Hic cum a divinis mandatis
1774 I, 26| calibs. ~Iussa paterna gerens dilapsus vivit in aequor; ~Currit
1775 I, 6 | metum palpitans resideret, dilatamque ad modicum mortem nihilominus
1776 IV, 9 | Salutantes vos praeterea paterna dilectione hortamur, ut aput excellentissimum
1777 V, 4 | Francorum in patriam ad suum dilectum Perctarit sunt profecti. ~
1778 V, 38| tribulatio omnibus qui eum diligebant, et maxime sacerdotibus
1779 V, 36| filio, qui eum iam olim diligebat, in regis Perctarit gratiam
1780 IV, 9 | valde laudamus, quia pacem diligendo, Deum vos, qui auctor ipsius
1781 III, 15| voluntate complectens; omnes diligens, ipse quoque est dilectus
1782 V, 40| construxerat, cum nimium diligeret regem et metueret, ne rex
1783 III, 24| In hac diluvii effusione in tantum apud
1784 III, 23| Eo tempore fuit aquae diluvium in finibus Venetiarum et
1785 IV, 26| nam saepe contra hostes dimicans victoriam obtinuit. Hunni
1786 I, 23| dum ambae acies fortiter dimicarent et neutra alteri cederet,
1787 IV, 47| suas dominae monomachia dimicaret. Qui dum cum criminatore
1788 II, 24| namque quod est italus per diminutionem, licet una littera addita
1789 IV, 22| capillos a facie usque ad os dimissos habentes, quos in utramque
1790 III, 27| ipse vero, ut optaverat, dimissus a rege, cum sua uxore et
1791 IV, 9 | caritate et suscipere et dimittere deberemus". ~
1792 V, 3 | dignissimum dicunt. Quem rex dimitti praecepit eumque per ordinem,
1793 VI, 51| satis displicuit, ut in eius diocesi cum duce et Langobardis
1794 I, 25| extitit. Hoc etiam tempore Dionisius abba in urbe Roma constitutus
1795 IV, 18| papae Gregorii in hunc modum directa: ~19.
1796 III, 34| ei nepus ex fratre erat, directi sunt, ut per eius nutum
1797 II, 30| Albsuinda Constantinopolim directum esse ibique in spectaculo
1798 III, 12| pervenit. Huius exercitus ob ea directus Persas potentissime debellavit;
1799 I, 26| tuus. ~Vas pedagoga tulit diremptum pectore tristi; ~Laeta reformatum
1800 II, 2 | cum paene totam Italiam direptionibus vastaret et Theudeperto
1801 III, 2 | dextera in ipso ictu suspensa diriguit, nec eam ad se potuit revocare.
1802 VI, 35| ad extremum nox proelium dirimisset, certum tamen est, Baioarios
1803 IV, 37| invenire poterant rapinis diripiunt; ipsamque urbem flammis
1804 III, 31| Nomina autem castrorum quae diruerunt in territorio Tridentino
1805 V, 33| esset, eius brachii vena dirupta est. Cui, ut ferunt, medici
1806 III, 31| Verona. Haec omnia castra cum diruta essent a Francis, cives
1807 I, 5 | quanto magis a sole longius disceditur, tanto sol ipse terrae vicinior
1808 III, 24| transiens usque ad mare discendit. Subsecuta statim est hanc
1809 III, 8 | Rodanus exinde mox ad propria discesserunt. His auditis, Amo, collecta
1810 II, 13| sanctorum gesta priorum ~Discimus: haec monstrant carpere
1811 I, 26| inimicum labe peremptum; ~Discipuli excessum pectora sacra dolent. ~
1812 V, 11| locus erat omnium martyrum, discooperiret tegulasque aereas exinde
1813 III, 2 | eis ascendentes tectum, discoperierunt illud. Et videntes eum cinctum
1814 IV, 27| regis Agilulfi societate discordarent, ab eo in pace recepti sunt.
1815 IV, 28| Erat autem his diebus adhuc discordia Langobardis cum Romanis
1816 VI, 46| Aquitaniae principe tunc discordiam habebat. Qui tamen in unum
1817 V, 30| poenitere debeat, mirabili et discreta consideratione descripsit. ~
1818 IV, 22| utramque partem in frontis discrimine dividebant. Vestimenta vero
1819 III, 34| tenuem rivulum, qui propter discurrebat, ut transire possit, satagere
1820 III, 34| adsolet fieri, hac illacque discurrentibus sociis, ipse cum uno fidelissimo
1821 I, 5 | feris ipsis ratione non dispares, quam crudis agrestium animantium
1822 V, 31| post semet ipsam reversa disparuit. Nec mora, gravis pestilentia
1823 III, 12| morem erogatione largiflua dispensavit egenis. Hic cum augustalem
1824 III, 11| infra paucum tempus prodige dispergis". Agebat autem ille: "Confido
1825 I, 24| calcitrare; ubi sic tui dispersa sunt ossa germani quemadmodum
1826 IV, 38| civitatis plateas hac illacque dispersi, quoscumque obvios habere
1827 V, 18| quae non recte gesserat displicere, Forumiuli petens, contra
1828 VI, 51| nobilitate conspicuus, satis displicuit, ut in eius diocesi cum
1829 V, 16| suum aput Ticinum repedare disponens, Transamundum, qui dudum
1830 I, 11| dum in Mauringam transire disponerent, Assipitti eorum iter impediunt,
1831 V, 32| Saxonumque regem properare disponit. ~33.
1832 IV, 30| Teudeperti regis Francorum, et disponsata est eidem regio puero filia
1833 V, 2 | Sicque Deus omnipotens dispositione misericordiae et innocentem
1834 V, 23| Secundum divinam autem dispositionem contigit, ut dux Wechtari
1835 VI, 16| quippe cum caelitus esse(t) dispositum, ad horum progeniem Francorum
1836 VI, 51| ordinavit. Tunc Pemmo cum suis disposuit, ut in Sclavorum patriam
1837 II, 27| Qui postquam tale votum disrumpens civibus indulgentiam promisit,
1838 III, 22| properarent, Franci et Alamanni dissensionem inter se ha bentes, sine
1839 II, 13| poetarum secundus, suavi et disserto sermone conposuit. Ad cuius
1840 VI, 58| cognovit. Huic quoque non dissimilis aput Veronensem civitatem
1841 V, 37| uxore hoc libenter audire dissimulans, in magnum tamen puellae
1842 IV, 51| quod adulescentes germani dissipabant, ipse arriperet, qui aetate
1843 III, 23| Destructa sunt itinera, dissipatae viae, tantumtuncque Atesis
1844 VI, 49| consilium Ravennantium dissipatum est. Hac tempestate Leo
1845 I, 23| constiterat, interisse, mox dissolutis animis fugam ineunt. Quos
1846 V, 39| ebriosus ille Cunincpert ita dissolutus est, ut iam ultra nullas
1847 I, 25| prolixitas nimia erat et inutilis dissonantia, mirabili brevitate correxit.
1848 I, 26| eius miracula per singula distica elegiaco metro hoc modo
1849 I, 1 | meridianis populis pretio distrahuntur. Multae quoque ex ea, pro
1850 IV, 17| ipsam rexit; sub quo haec distructio facta est. ~18.
1851 III, 3 | colligi numerus occisorum. Ditatique inaestimabili praeda ad
1852 VI, 53| effectus est multisque eum ditatum regiis muneribus genitori
1853 I, 20| haberent. Iam hinc Langobardi ditiores effecti, aucto de diversis
1854 II, 20| harum provinciarum caput ditissima Beneventus. Porro Samnites
1855 II, 4 | propinquante. Nocturnis seu diurnis horis personabat tuba bellantium,
1856 V, 38| execrationi haberent. Sed non diutius feritas et cruda barbaries
1857 IV, 37| eas invaserant longa et diuturna possessione, conquirere
1858 V, 4 | pueros scilicet et equos et diversam supellectilem, et ad Perctarit
1859 IV, 37| exemplum. Quae postea per diversas regiones venundatae, iuxta
1860 V, 2 | Cui denique ad vesperam diversos cibos, vina quoque praecipua
1861 IV, 22| partem in frontis discrimine dividebant. Vestimenta vero eis erant
1862 I, 2 | fertur, omnem catervam partes dividentes, quae ex illis pars patriam
1863 II, 5 | genicio lanarum faceret pensa dividere. Ad quae verba Narsis dicitur
1864 III, 7 | qualiter uxores Suavorum dividerent, statuunt. Sed non eis ut
1865 IV, 41| quadraginta milibus ab urbe dividitur Ticinensi. Quo in loco et
1866 V, 23| longe a Foroiuli. Secundum divinam autem dispositionem contigit,
1867 VI, 37| feminae, duces et privati, divini amoris instinctu de Brittania
1868 III, 11| Pelagianam dilapsum. Hic cum a divinis mandatis aurem cordis averteret,
1869 VI, 4 | navi dormientem; cerne eius divinitatem cum evangelista ait: Tunc
1870 V, 33| est, non hunc hominem, sed divinum nuntium fuisse. Exindeque
1871 IV, 29| atque in summa confusione divisa esset. Sed quia Deum timeo,
1872 II, 32| Reliqui vero per hospites divisi, ut tertiam partem suarum
1873 V, 28| Tarvisianisque et Cenetensibus divisit. ~29.
1874 II, 10| filii quadrifarie regebant divisum. Primusque ex his Aripertus
1875 III, 24| deprecaturus Dominum est divisus. In primo namque choro fuit
1876 III, 27| Inventae sunt in eadem insula divitiae multae, quae ibi de singulis
1877 I, 11| canini capitis homines. Divulgant apud hostes, hos pertinaciter
1878 I, 26| Gurgitis ima, calibs capulo divulse, petisti; ~Deseris alta
1879 I, 25| grammaticae artis, ut ita dixerim, profunda rimatus est. Tuncque
1880 I, 1 | inferioremque Germaniam dixerint. Ab hac ergo populosa Germania
1881 VI, 24| esse inertem et inutilem dixeris et vulgari verbo arga vocaveris.
1882 VI, 56| suosque exinde, praeter ut dixi paucis sauciatis, eximerunt.
1883 I, 8 | oriente sole conspiceret, dixisse: "Qui sunt isti longibarbi?".
1884 I, 20| hoc ego, sed tu rex ipse dixisti". Tunc, ut in talibus fieri
1885 VI, 34| Constantino papae litteras pravi docmatis direxit, quas ille cum apostolicae
1886 V, 30| Adrianus abbas, vir aeque doctissimus, a Vitaliano papa missi
1887 II, 23| sunt. Et hi sunt quibus doctor gentium scripsit epistolam
1888 IV, 29| quando recedente tanto doctore animas hominum spiritalis
1889 V, 30| plurimas ecclesias Anglorum doctrinae ecclesiasticae fruge fecundarunt.
1890 II, 13| tamen Ravennae nutritus et doctus, in arte grammatica sive
1891 II, 29| nimium de morte illius dolentes, eum moliebantur extinguere.
1892 II, 13| Fortunatus scilicet et Felix, dolentia lumina tetigerunt. Ilico
1893 II, 13| lumina tetigerunt. Ilico dolore fugato sanitatem, quam optabant,
1894 I, 20| germani funus ingemuit, dolorisque inpatiens, ad ulciscendam
1895 IV, 38| Romanorum in civitate Opitergio dolosa fraude peremit. Nam promittens
1896 VI, 58| renuntiasset, rex, licet doluerit, quod effectum supplicationis
1897 III, 31| crediderant nullum ab eis dolum existimantes. Nomina autem
1898 II, 4 | pecudibus, nulla damna in domesticis volucribus. Sata transgressa
1899 VI, 58| Anastasii martyris Christi domicilium statuit, in quo et monasterium
1900 IV, 47| ingesserat pro castitate suas dominae monomachia dimicaret. Qui
1901 III, 12| marmoream, in qua erat crux dominica sculpta, et ait: "Crucem
1902 IV, 36| communium etiam vexillum dominicae crucis abducunt. Contra
1903 VI, 2 | Solum etenim singulariter dominicum corpus non vidit corruptionem;
1904 I, 21| Suavos inruit eosque suo dominio subiugavit. Hoc si quis
1905 V, 2 | sum, iam deinceps in vita domni regis in domo propria manebo".
1906 V, 31| populum devastavit. His diebus Domnus papa Romanae ecclesiae locum
1907 II, 4 | apparebant quaedam signacula per domos, ostia, vasa vel vestimenta,
1908 VI, 15| Aspexit Petri, mistica dona gerens. ~Candidus inter
1909 V, 41| voluerit Dominus de nobis donare victoriam, omnem hunc populum
1910 I, 17| libertate eum simul cum praemiis donaret: tandem hortatu exemplisque
1911 VI, 27| sacerdotibus cum apostolicis donariis, universos captivos de eorum
1912 II, 23| appellasse. Inde est, quod Donatus grammaticus in expositione
1913 VI, 8 | suae sessioni dedicaverat, dono largitus est. ~9.
1914 VI, 4 | humanitatem eum in navi dormientem; cerne eius divinitatem
1915 V, 3 | Perctarit aliquantulum adhuc dormire permitterent. Qui irati
1916 IV, 37| verba dicentem: "Surge! Quid dormis? Arripe viam in hanc partem
1917 III, 34| gremio caput tenuerat cum dormisset, quid de eo viderat ei per
1918 V, 1 | regnum adeptus erat, multis dotatum muneribus remisit ad propria.
1919 IV, 37| amicorum suorum muneribus dotatus, et domum reaedificavit
1920 I, 26| Tellus vomit cadavera. ~Dracone frenatur fugax. ~Aether
1921 II, 13| Iuliam perque Aguntum castrum Dravumque et Byrrum fluvios ac Briones
1922 III, 19| tumulo, tantum sed corpore, Drocton; ~Nam meritis toto vivit
1923 IV, 37| Appa, alia Gaila vocabatur, duarum vero nomina non retinemus.
1924 I, 3 | provida; de cuius in rebus dubiis prudentia non minimum confidebant. ~
1925 VI, 22| gubernacula praeparabat, dubium non est. Igitur Liutprand
1926 VI, 3 | trusus est. Foroiulano autem ducatui post haec Ado, frater Rodoaldi,
1927 VI, 51| in magnam iram exarsit, ducatumque Pemmoni auferens, Ratchis,
1928 IV, 39| vero et Grimoald despectui ducentes sub patrui sui Grasulfi
1929 VI, 5 | urbem Romam ad sepulchra ducerentur. Pari etiam modo haec pestilentia
1930 VI, 35| decimo anno Baioariorum ducto exercitu, venit Italiam
1931 VI, 55| Beneventanorum populus, qui suis ductoribus semper fidelis extitit,
1932 II, 9 | habitarent, accepit. Et ita demum ductoris honorem adeptus est. Poposcit
1933 IV, 29| Bonifacio notario in domum eius ductus est ibique prandidit et
1934 I, 5 | linguam barbaram ethimologiam ducunt. Saltibus enim utentes,
1935 II, 13| celer, ore suavis, ~Cuius dulce melos pagina multa canit, ~
1936 I, 6 | per multorum milium spatia dulces fluminum lymphas in amaritudinem
1937 V, 21| conpulsus exercitum coa dunari praecepit, quatenus Avares
1938 II, 19| appellari. Post Flamminiam duodecima Picenus occurrit, habens
1939 V, 11| indictione septima usque in duodecimam; sed tandem tantarum iniquitatum
1940 VI, 35| sive solus usque ad annum duodecimum. Fuit quoque vir pius, elymosinis
1941 II, 13| natus quidem in loco qui Duplabilis dicitur fuit; qui locus
1942 I, 27| eorum patriam possidentibus duro imperio subiecti gemunt.
1943 II, 27| votum vovisti. Frange tam durum votum, et ingredieris urbem.
1944 VI, 16| conposui, quae modo superfluum duxi replicare. ~17.
1945 | eademque
1946 III, 32| Spoletium Beneventum pervenisse eandemque regionem cepisse et usque
1947 III, 4 | accedentibus, qui locus Ebredunensi adiacet civitati, Mummulus
1948 III, 6 | Niceam urbem, alter vero per Ebredunum ingressus est, illa revertens
1949 V, 2 | lectum mihi in cubiculo ebriosi istius Perctarit statuit,
1950 V, 3 | vociferantes, iam satis ebriosum illum quievisse, mox calcibus
1951 V, 30| ecclesias Anglorum doctrinae ecclesiasticae fruge fecundarunt. E quibus
1952 VI, 5 | indictionem octavam luna eclypsin passa est. Solis quoque
1953 VI, 5 | passa est. Solis quoque eclypsis eodem pene tempore, hora
1954 V, 2 | omnibus Perctarit tantum ed Unulfus ac vestiarius Perctarit
1955 I, 26| patent, patulo produntur edaces; ~Muneris accepti abdita
1956 III, 12| magnam rem tibi, Caesar, edicam". Cui ille: "Dic" ait "quod
1957 I, 27| invasisse Avares eius terminos edicit. Qui prostratus animo et
1958 V, 33| funditus privarunt luce. Hic in edicto, quod Rothari rex conposuerat,
1959 IV, 42| conposuit codicemque ipsum Edictum appellari praecepit. Erat
1960 IV, 5 | conloquens cum suo diacono Petro ediderat, appellavit. Hos igitur
1961 II, 9 | civitatis et populi suscepturum edixit, nisi ei quas ipse eligere
1962 I, 1 | semper morbis habundat et educandis minus est apta mortalibus.
1963 IV, 18| Foroiulani ducis filios educarat eidemque Gisulfo consanguineus
1964 I, 14| Langobardos a Scadinavia eduxerant et usque ad haec tempora
1965 V, 16| aput Spoletium ductorem effecit, indeque Ticinum reversus
1966 I, 26| abditum. ~Mandata praepes efficit. ~Hostem ruina conterit. ~
1967 II, 32| persolverent, tributarii efficiuntur. Per hos Langobardorum duces,
1968 III, 13| suscepit, habentes ab una parte effigiem imperatoris et scriptum
1969 VI, 34| susciperent. Unde nec eius effigies in ecclesia introducta est,
1970 III, 11| corrumpit, et ubi fures non effodiunt nec furantur". Ergo de his
1971 III, 34| ordinem retulit. Quid plura? Effossus est locus ille, et inestimabiles
1972 V, 3 | ordinem, qualiter Perctarit effugisset, inquisivit. Ille regi universa
1973 I, 26| seclis cognitum ~Noctu iubar effulgorat, ~Quo totus or bis cernitur ~
1974 III, 24| In hac diluvii effusione in tantum apud urbem Ro
1975 II, 5 | eum scilicet qui postea effusus est sanguinem coruscantes. ~
1976 III, 12| erogatione largiflua dispensavit egenis. Hic cum augustalem coronam
1977 I, 26| pius, nec habet, promittit egenti; ~Caelitus excepit fulva
1978 IV, 51| patrata sunt et non solum haec egerat, sed et fraudem in legatione
1979 V, 40| Heu me!" inquit "nihil egimus, quando ad hoc proelium
1980 V, 39| se contra eum nequiter egisse professi sunt, eique, quid
1981 V, 18| insolenter aput Ticinum egisset, quippe quem reversurum
1982 V, 39| nullas possit habere vires. Egredere et vade in venationem et
1983 I, 11| De qua egredientes, dum in Mauringam transire
1984 II, 29| Helmichis se in balneo ablueret, egredienti ei de lavacro veneni poculum,
1985 II, 14| de quo Mincius fluvius egreditur". Eneti enim, licet apud
1986 VI, 29| Benedictus archiepiscopus vir egregiae sanctitatis, de quo per
1987 I, 26| Certum tamen est, hunc egregium patrem vocatum caelitus
1988 I, 1 | vix sufficit, saepe gentes egressae sunt, quae nihilominus et
1989 I, 1 | ducens, licet et aliae causae egressionis eorum asseverentur, ab insula
1990 V, 2 | Cumque coena finita esset, et egressis omnibus Perctarit tantum
1991 III, 34| animal in modum reptilis egressum, tenuem rivulum, qui propter
1992 II, 26| residente. Interim Alboin, eiectis militibus, invasit omnia
1993 VI, 34| dixeramus, de pontificatu eiecto, ad gubernandum monasterium
1994 II, 10| potentissime superavit, eisdemque petentibus pacem dedit.
1995 III, 1 | Spiritu, longe ante praevidit eiusdemque urbis civibus, quae mala
1996 IV, 9 | causa mercedis se dederit, elaborate,ut bona vestra amplius ante
1997 IV, 37| praecavens, sic ab eius visione elapsus est. Ipse autem, recedente
1998 I, 7 | premebant. Hi iam multis elati victoriis, nuntios ad Winilos
1999 VI, 54| Insequenti quoque tempore Romani, elatione solita turgidi, congregati
2000 IV, 51| suum filium ducem, ipse cum electa manu Ticinum profecturus
2001 II, 1 | ministraret. Tunc Alboin electam e suis manum direxit, qui
2002 IV, 38| cum Caccone germano suo et electis iuvenibus ad eundem Gregorium
2003 III, 24| cunctis generaliter papa electus est. Qui dum septiformem
2004 III, 12| predae cum viginti pariter elefantis detulit, ut humanae crederetur
2005 VI, 17| construxit. Fuit autem vir elegans et omni bonitate conspicuus
2006 I, 26| miracula per singula distica elegiaco metro hoc modo contexui: ~
|