|
22. Denique Lupo hoc modo ut
praemisimus interempto, Arnefrit, eius filius, voluit in loco patris aput
Foroiuli optinere ducatum. Sed metuens Grimualdi
regis vires, fugit ad Sclavorum gentem in Carnuntum, quod corrupte vocitant
Carantanum. Qui postea cum Sclavis adveniens, quasi ducatum eorum viribus
resumpturus, aput Nemas castrum, quod non longe a Foroiuli distat, inruentibus
super se Foroiulanis, extinctus est.
23. Deinde
ordinatus est aput Foroiuli dux Wechtari, qui fuit oriundus de Vincentina
civitate, vir benignus et populum suaviter regens. Hunc cum audisset Sclavorum
gens Ticinum profectum esse, congregata valida multitudine, voluerunt super
Foroiulanum castrum inruere; et venientes castrametati sunt in loco qui Broxas
dicitur, non longe a Foroiuli. Secundum divinam autem dispositionem contigit, ut dux
Wechtari superiori vespere a Ticino reverteretur nescientibus Sclavis. Cuius comites cum ad propria, ut adsolet fieri, remeassent, ipse hoc
nuntium de Sclavis audiens, cum paucis viris, hoc est viginti quinque, contra
eos progressus est. Quem Sclavi cum tam paucis venire conspicientes,
inriserunt, dicentes, patriarcham contra se cum clericis adventare. Qui cum ad
pontem Natisionis fluminis, qui ibidem est ubi Sclavi residebant,
propinquasset, cassidem sibi de capite auferens, vultum suum Sclavis ostendit;
erat enim calvo capite. Quem dum Sclavi, quia ipse esset Wechtari,
cognovissent, mox perturbati, Wechtari adesse clamitant, Deoque eos exterrente,
plus de fuga quam de proelio cogitant. Tunc super eos Wechtari cum paucis quos
habebat inruens, tanta eos strage prostravit, ut ex quinque milibus viris vix
pauci qui evaderent remanerent.
24.
Post hunc Wechtari Laudari aput Foroiuli ducatum
tenuit. Quo defuncto, ei Rodoald in ducatu successit.
|