|
34. Qui
ut regni iura suscepit, in loco illo qui a parte fluminis Ticini est, unde ipse
olim fugerat, monasterium quod Novum appellatur Domino et liberatori suo in
honore sanctae virginis et martyris Agathae construxit. In quo multas virgines
adgregavit rebusque et diversis pariter eundem locum ornamentis ditavit. Regina vero eius
Rodelinda basilicam sanctae Dei genitricis extra muros eiusdem civitatis
Ticinensis, quae Ad Perticas appellatur, opere mirabili condidit ornamentisque
mirificis decoravit. Ad Perticas autem locus ipse ideo dicitur, quia ibi olim
perticae, id est trabes, erectae steterant, quae ob hanc causam iuxta morem
Langobardorum poni solebant: si quis enim in aliqua parte aut in bello aut
quomodocumque extinctus fuisset, consanguinei eius intra sepulchra sua perticam
figebant, in cuius summitate columbam ex ligno factam ponebant, quae illuc
versa esset, ubi illorum dilectus obisset, scilicet ut sciri possit, in quam
partem is qui defunctus fuerat quiesceret.
35. Igitur Perctarit, cum
solus per annos septem regnasset, octavo iam anno Cunincpert filium suum in
regno consortem adscivit, cum quo pariter per decem annos regnavit.
36. Cumque in magna pace
degerent et ex omni parte in circuitu tranquillitatem haberent, surrexit contra
eos filius iniquitatis Alahis nomine, per quem in regno Langobardorum,
perturbata pace, maximae populorum factae sunt strages. Hic dum dux esset in
Tridentina civitate, cum comite Baioariorum, quem illi gravionem dicunt, qui
Bauzanum et reliqua castella regebat, conflixit eumque mirifice superavit. Qua
de causa elatus, etiam contra regem suum Perctarit manum levavit atque se intra
Tridentinum castellum rebellans communivit. Contra quem rex Perctarit
progressus, cum eum extrinsecus obsideret, inopinate subito Alahis cum suis
civitate egressus, regis castra protrivit regemque ipsum fugam petere conpulit.
Qui tamen postmodum, faciente Cunincperto, regis filio, qui eum iam olim
diligebat, in regis Perctarit gratiam reversus est. Qui rex cum eum interficere
aliquotiens vellet, Cunincpertus, eius filius, hoc fieri semper proibuit,
reputans eum de reliquo fidelem existere; nec destitit patrem optinere, quin
etiam ei ducatum Brexiae contribueret; reclamante saepius patre, quod in suam
hoc Cunincpert perniciem faceret, qui hosti suo ad regnandum vires praeberet.
Brexiana denique civitas magnam semper nobilium Langobardorum multitudinem
habuit, quorum auxilio metuebat Perctarit Alahis potentiorem fore. His diebus
rex Perctarit in civitate Ticinensi portam contiguam palatio, quae et
Palatinensis dicitur, opere mirifico construxit.
|