|
13. Rursumque Tiberius
contra hunc Leonem insurgens, regnum eius invasit, eumque toto quo ipse
regnavit tempore in eadem civitate in custodia tenuit.
14. Hoc tempore sinodus
Aquileiae facta ob imperitiam fidei quintum universalem concilium suscipere
diffidit, donec salutaribus beati papae Sergii monitis instructa et ipsa huic
cum ceteris Christi ecclesiis annuere consentit. Facta autem est haec sinodus
Constantinopolim temporibus Vigilii papae sub Iustiniano principe contra
Theodorum et omnes hereticos, qui, beatam Mariam solum hominem, non Deum et
hominem genuisse, adfirmabant. In qua sinodo catholice est institutum, ut beata
Maria semper virgo theotocos diceretur, quia, sicut catholica fides habet, non
hominem solum, sed vere Deum et hominem genuit.
15. His diebus Cedoal rex
Anglorum Saxonum, qui multa in sua patria bella gesserat, ad Christum conversus
Romam properavit. Qui per Cunincpertum regem veniens, ab
eo mirifice susceptus est. Is cum Romam pervenisset, a Sergio papa baptizatus
Petrusque appellatus et adhuc in albis constitutus, ad regna caelestia
migravit. Cuius corpus in basilica beati Petri sepultum est, et hoc super se
epythapium descriptum habet:
Culmen, opes, sobolem, pollentia regna, triumphos,
Exubias, proceres, moenia, castra, lares,
Quaeque patrum virtus et quae congesserat ipse,
Cedoal armipotens liquit amore Dei,
Ut Petrum sedemque Petri rex cerneret hospes,
Cuius fonte meras sumeret almus aquas,
Splendificumque iubar radianti carperet haustu,
Ex quo vivificus fulgor ubique fluit;
Percipiensque alacer recidivae praemia vitae,
Barbaricam rabiem nomen et inde suum
Conversus convertit ovans, Petrumque vocari
Sergius antistes iussit, ut ipse pater,
Fonte renascentis quem Christi gratia purgans
Protinus albatum vexit in arce poli.
Mira fides regis, clementia maxima Christi,
Cuius consilium nullus adire potest!
Sospes enim veniens supremo ex orbe Brittani
Per varias gentes, per freta perque vias,
Urbem Romuleam vidit templumque verendum
Aspexit Petri, mistica dona gerens.
Candidus inter oves Christi sociabilis ivit,
Corpore nam tumulum, mente superna tenet.
Commutasse magis sceptrorum insignia credas,
Quem regnum Christi promeruisse vides.
|