19. Huius
sane Droctulft, de quo praemisimus, amminiculo saepe Ravennatium milites
adversum Langobardos dimicarunt, extructaque classe, Langobardos, qui Classem
urbem tenebant, hoc adiuvante pepulerunt. Cui, cum vitae explesset terminum,
honorabile sepulchrum ante limina Beati Vitalis martyris tribuentes, tali eius
laudes epitaphio extulerunt:
Clauditur hoc tumulo, tantum sed corpore, Drocton;
Nam meritis toto vivit in orbe suis.
Cum Bardis fuit ipse quidem, nam gente Suavus;
Omnibus et populis inde suavis erat.
Terribilis visu facies, sed mente benignus,
Longaque robusto pectore barba fuit.
Hic et amans semper Romana ac publica signa,
Vastator genti adfuit ipse suae.
Contempsit caros, dum nos amat ille, parentes,
Hanc patriam reputans esse, Ravenna, suam.
Huius prima fuit Brexilli gloria capti;
Quo residens cunctis hostibus horror erat.
Quo Romana potens valuit post signa iubare,
Vexillum primum Christus habere dedit.
Inde etiam, retinet dum Classem fraude Faroaldus,
Vindicet ut Classem, classibus arma parat.
Puppibus exiguis decertans amne Badrino,
Bardorum innumeras vicit et ipse manus.
Rursus et in terris Avarem superavit eois,
Conquirens dominis maxima lucra suis.
Martyris auxilio Vitalis fultus, ad istos
Pervenit victor saepe triumphos ovans;
Cuius et in templis petiit sua membra iacere,
Haec loca post mortem bustis habere iubat.
Ipse sacerdotem moriens petit ista Iohannem,
His rediit terris cuius amore pio.
20. Denique
post Benedictum papam Pelagius Romanae ecclesiae pontifex absque iussione
principis ordinatus est, eo quod Langobardi Romam per circuitum obsiderent, nec
posset quisquam a Roma progredi. Hic Pelagius Heliae Aquileiensi episcopo,
nolenti tria capitula Calchidonensis synodi suscipere, epistolam satis utilem
misit, quam beatus Gregorius, cum esset adhuc diaconus, conscripsit.
21. Interea
Childebertus rex Francorum bellum adversum Hispanos gerens, eosdem acie
superavit. Causa
autem huius certaminis ista fuit. Childebertus rex Ingundem sororem suam
Herminigildo, Levigildi Hispanorum regis filio, in coniugium tradiderat. Qui
Herminigildus praedicatione Leandri episcopi Hispalensis atque adhortatione suae
coniugis ab Arriana heresi, qua pater suus languebat, ad catholicam fidem
conversus fuerat. Quem pater impius in ipso sacrato paschali die securi
percussum interemerat. Ingundis vero post mariti et martyris funus de Hispanis
fugiens, dum Gallias repedare vellet, in manus militum incidens, qui in limite
adversum Hispanos Gothos residebant, cum parvo filio capta atque in Siciliam
ducta est ibique diem clausit extremum. Filius vero eius imperatori Mauricio
Constantinopolim est transmissus.
|