Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Hyginus Gromaticus
De condicionibus agrorum

IntraText CT - Text

  • Capp. IV-VI
Previous - Next

Click here to hide the links to concordance

Capp. IV-VI

4. haec enim vetustas illi quae indagaret iniunxit. Nam de qualitatibus, antiquitatibus, possessionibus, territoriis, terminibus, signis et his similibus considerandum est, ab origine quemadmodum tenuerint [coeperint]: deinde aliquid usque ad nostram aetatem descenderit aut permaneat, opus est exquiri. Qualitas in has species dividitur, ut extremitatibus concludentibus aut quadrata sit aut circa flexa aut cuneata aut triangularis aut modo curvis anfracta in flexuram, modo in rectum dirigentibus lineis porrecta, modo artiore latitudine longior, modo minore longitudine prolixior. Quorum pleraque mensuris conprehenduntur. Ex antiquitate recipiunt hoc [est], ut et nominibus vetustis utantur, ut vectigalis ager virginum Vestae, et aris templis sepulchris et his similibus. Quin etiam usui [hoc est incepto et incrementis] artis ordinem naturalium rerum substituunt et geometricae exercitationi subducunt saepe; credo, ut vetustatem reservent speciebus. Aliqua quoque cum de agri qualitate aut incurvi aut angularis excurrunt et a directis lineis discerpuntur, subsiciva appellantur, hoc est quae a subsecantibus lineis remanent, naturam extremitatum servantia. Quae cum velut communis iuris aut publici essent, possessionibus vicinis tunc Domitianus imp. Profudit, hoc est ut laciniis arcifinalem vel occupatoriam licentiam tribueret. Arcifinales agri dicuntur qui arcendo, hoc est prohibendo, vicinum nomen acceperunt. Occupatorii vero ideo hoc [est] vocabulo utuntur, quod, vicini urbium populi seu possessores, cum adhuc nihil limitibus terminaretur, praesumptione certaminis cum de locis adversum se repugnantes agerent, quo usque pulsi vel cederent vel restitissent, victoriae terminus fieret, victos aut praesidium collis aut rivi interstitium aut fossae munimen resistere pateretur et hoc genere naturae aut cursus docti securae perpetuitatem possessionis efficerent. Quaestorii autem dicuntur agri, quos populus Romanus devictis pulsisque hostibus possedit, mandavitque quaestoribus ut eos venderent. Quae centuriae nunc appellantur, id est plinthides, hoc est laterculi. Eosdem in quinquagenis iugeribus quadratos cluserunt limitibus, atque ita certum cuique modum vendiderunt. Quibus agris sunt condiciones uti p. R. Praestituit; quod etiam praestitutum observant.

5. Vetustas tamen longi temporis plerumque paene similem reddidit occupatorum agrorum condicionem: constat enim non universos parvisse legibus quas a venditoribus suis acceperant. Vectigales autem agri sunt obligati, quidam rei publicae populi Romani, quidam coloniarum aut municipiorum aut civitatium aliquarum. Qui et ipsi plerique ad populum Romanum pertinentes ex hoste capti partitique ac divisi sunt per centurias, ut adsignarentur militibus, quorum vitute capti erant, amplius quam destinatio modi quamve militum exigebat numerus: qui superfuerant agri, vectigalibus subiecti sunt, alii per annos quinos, alii vero mancipibus ementibus, id est conducentibus in annos centenos, plures vero finito illo tempore iterum veneunt locanturque ita ut vectigalibus est consuetudo. In quo tamen genere agrorum sunt aliquibus nominatim redditae possessiones, qui id habeant inscriptum in formis, quantum cuique eorum restitutum sit. Hi agri qui redditi sunt, non obligantur vectigalibus, quoniam scilicet prioribus dominis redditi sunt. Mancipes autem, qui emerunt lege dicta ius vectigalis, ipsi per centurias locaverunt aut vendiderunt proximis quibusque possessoribus. In his igitur agris quaedam loca propter asperitatem aut sterilitatem non invenerunt emptores.

6. Itaque in formis locorum talis adscriptio, id est IN MODUM CONPASCUAE, aliquando facta est, et TANTUM CONPASCUAE; quae pertinerent ad proximos quosque possessores, qui ad ea attingunt finibus suis. Quod genus agrorum, id est conpascuorum, etiam nunc in adsignationibus quibusdam incidere potest. Virginum quoque Vestalium et sacerdotum quidam agri vectigalibus redditi sunt locatim. Quorum agrorum formae, ut comperi, plerumque habent quendam modum adscriptum: sed in his extremis lineis conprehensae sunt formae, sine ulla quidem norma rectoque angulo. Solent vero et hi agri accipere per singula lustra mancipem: sed et annua conductione solent locari. Divisi et adsignati agri sunt qui veteranis aliisve personis per centurias certo modo adscripto aut dati sunt aut redditi quive veteribus possessoribus redditi commutatique pro suis sunt. Hi agri leges accipiunt ab his qui veteranos deducunt, et ita propriam observationem eorum lex data praestat. In his agris [sed] et subsiciva sunt; et aliquando compascua, sicut in his qui vectigalibus serviunt, et in hoc genere sunt; quaedam autem vectigalia, quae intra perticam in eam regionem conprehensa sunt. Aut siquid superfuit quod non adsignaretur, reservatum aut redditum relocatum est cuiquam coloniae. Hi autem quibus adsignati sunt, deducebantur intra centuriationem: et quae superfuerant subsiciva his concessa sunt, id est eorum rei publicae, ex quorum territorio sumpserant agros, ita ut in eos quos donaverant r. P. Agros, et in eos qui redditi erant veteribus possessoribus, iuris dictio salva esset eis, ex quorum territorio sumpti erant agri. Ergo omnium coloniarum municipiorumque leges semper respiciendae erunt, itemque exquirendum nequid post legem datam aliquid, ut supra dixi, commentariis aut epistulis aut edictis adiectum est aut ablatum. Sed et haec meminerimus in legibus saepe inveniri, cum ager est centuriatus ex alieno territorio paratusque ut adsignaretur, inscriptum QUOS AGROS, QUAE LOCA QUAEVE AEDIFICIA, INTRA FINES puta ILLOS ET INTRA FLUMEN ILLUD, INTRA VIAM ILLAM, DEDERO ADSIGNAVERO, IN EIS AGRIS IURIS DICTIO COHERCITIOQUE ESTO COLONIAE ILLIUS, cuius civibus agri adsignabuntur. volunt quidam sic interpretari, quidquid intra fines supra memoratos fuerit, id iuris dictioni coloniae accedat. Quod non debet fieri. Neque enim acceptum aliud defendi potest iuris dictioni coloniae, quam quod datum adsignatumque erit. Alioquin saepe et intra fines dictos et oppidum est aliquod; quod cum in sua condicione remaneat, eidem est in id ipsum ius, quoi ante fuit: ita illa interpretatione oppidum civesque coloniae pariter adsignaret.




Previous - Next

Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License