Lib. Cap. Par.

 1    II, 1, 1 | manifesto diceret deprehendisse. Iovem autem, quo facilius suum
 2    II, 1, 1 |         factum ut perspiceretur, Iovem aegre tulisse; effigiem
 3    II, 6, 2 |         iam vulneribus acceptis. Iovem autem misertum filii, curasse,
 4    II, 6, 2 |        et hostes fugasse. Itaque Iovem similitudinem pugnantis
 5    II, 8, 1 |   nominavit. Alii autem cum Leda Iovem concubuisse in olorem conversum
 6    II, 13, 2|     Cretae regem; ad eius filias Iovem nutriendum esse delatum.
 7    II, 13, 2|  ostendisse. Musaeus autem dicit Iovem nutritum a Themide et Amalthea
 8    II, 13, 2|     quandam ut in deliciis, quae Iovem dicitur aluisse. Nonnulli
 9    II, 13, 2|          itaque puerum Aegipana, Iovem autem Aegiochum appellatum.
10    II, 14, 1|   dixerunt; pro quo, ut peccato, Iovem domum eius fulmine incendisse,
11    II, 16, 1|         qui Naxica scripsit, ait Iovem Crete subreptum Naxum delatum
12    II, 16, 1|   contumelia accepta, defecisse. Iovem autem misertum eius, cum
13    II, 21, 1|         neque invenire potuisse. Iovem autem puellarum misertum,
14    II, 26, 1|          interficere monstratur. Iovem autem utriusque animum admiratum,
15    II, 27, 1|    numero eum deformaret. Itaque Iovem fecisse; et cum omnia illius
16    II, 28, 1|      profugisse. Cuius cogitatum Iovem admiratum, inter sidera
17    II, 34, 1|     insula Chio. Hunc autem, cum Iovem et Mercurium hospitio recepisset,
18    II, 34, 1|         cum fecisset, poposcisse Iovem et Mercurium quod corium
19    II, 42, 1|     Phaenonem persuasisse, ut ad Iovem veniret et inmortalis fieret.