Lib. Cap. Par.

 1     I, 8, 2 |      exustam terram nasci, neque homines propter nimium ardorem durare
 2    II, 13, 1|        cum vidisset primum inter homines equos quadrigis iunxisse,
 3    II, 14, 1|    anguem interficientem, qui te homines conplures interficiebat
 4    II, 14, 1| Aesculapius enim cum esset inter homines, et medicina ceteris praestaret,
 5    II, 15, 1|       excellentiam ingenii miram homines finxisse existimatur, recusatione
 6    II, 15, 1|        in angustia lumen. Itaque homines adhuc plerumque, qui laetitiae
 7    II, 15, 2|         iussit. Qua consuetudine homines usi, quo satisfacere Prometheo
 8    II, 15, 2|         peccasse diceret. Itaque homines in maxima laetitia victoriisque
 9    II, 15, 2|    reddidit merenti qua dimissa, homines instituerunt, ut hostiis
10    II, 16, 1|          a filiae nomine Coon et homines ipsos a se Meropas appellaret.
11    II, 20, 1|    capite cornuto instituunt, ut homines memoria teneant eum primum
12    II, 25, 1|      quare minus Iustitiam inter homines fuisse conversatam. Denique
13    II, 33, 2|          astris constituisse, ut homines meminissent nil esse tam
14    II, 37, 1|        ad malum, significans, ne homines navibus fractis pertimescerent. ~
15    II, 38, 1|      modo ceteros Centauros, sed homines quoque iustitia superasse.
16    II, 39, 1|      fecisse. Ab ea consuetudine homines dicuntur instituisse sibi,
17    II, 40, 2|          stellis deformarunt, ut homines meminissent maleficium neminem
18    II, 42, 1|           quo tempore Prometheus homines finxerit, hunc pulchritudine