Lib. Cap. Par.

 1    II, 4, 1 |      patrem interfectum, qui tot dies ac menses abesset. At canis
 2    II, 4, 2 |     tempore Canicula exoriretur, dies XL ventum daret, qui aestum
 3    II, 40, 1|    consedit. Itaque post aliquot dies coctis ficis, et a corvo
 4    II, 40, 2|         interire); quod paulatim dies regi in oblivionem perduxit.
 5    IV, 2, 3 |  quibusdam placuit, et cuiusmodi dies hodiernus fueris in solis
 6    IV, 4, 1 |          III. Itaque fit brevior dies nocte, ut ante demonstravimus. ~
 7    IV, 10, 1|         sit in Ariete exoriente, dies est; qui cum vertente se
 8    IV, 13, 2|          ita esset, necesse erat dies et noctes omnes aequales
 9    IV, 13, 2|   necesse est, cum videamus esse dies inaequales, et solem alio
10    IV, 13, 3|       annus, in latitudine autem dies sit. In parte prima signi
11    IV, 13, 4|         exoriri videatur et post dies XXX sol videatur ab eodem
12    IV, 14, 1|     oculis nostris; neque ut sol dies XXX unoquoque signo vehitur,
13    IV, 17, 1|      apparere dicitur, non minus dies XXX, nec plus XL. Sed tunc
14    IV, 18, 1| quotannis non apparere non minus dies XXX, nec amplius XL. ~