Lib. Cap. Par.

 1     I, 6, 2 |      constituerunt. Quanto enim abest longius ab illis qui in
 2     I, 8, 2 |      sol ab his circulis semper abest longe, ventique assiduos
 3   III, 8, 1 |  occidere videatur; neque longe abest a flexu Draconis, quem capite
 4    IV, 14, 3|         tonon dixerunt): igitur abest luna a terra tonum unum.
 5    IV, 14, 3| pervenit signum. Ab hoc circulo abest circulus tonum dimidium,
 6    IV, 14, 3|         tardius. Ab hoc circulo abest alter tonum dimidium; quo
 7    IV, 14, 3|   stellam solis est cursus, qui abest ab Hespero stella quae est
 8    IV, 14, 3|         Martis est stella, quae abest a sole tonum dimidium. Itaque
 9    IV, 14, 3| circulum Iovis est stella, quae abest a Martis tonum dimidium.
10    IV, 14, 3|     vehitur circulo; haec autem abest a Iove tonum. Itaque annis
11    IV, 14, 3|     siderum corporibus Saturnus abest tonum anum et dimidium. ~
12    IV, 15, 1|      appellari. Haec stella non abest a sole longius duobus signis,
13    IV, 16, 1|        autem a sole non longius abest signo uno. Qui semper eosdem