III. Pulix et podagra.

Temporibus priscis pulix lacerasse potentes
dicitur atque inopes dira podagra viros.
Sed pulix noctu ditis dum carperet artus,
protinus adlato lumine captus erat.
Altera dum plantis sese occultaret egeni,
stare nequibat egens, fessa erat illa satis.
Sic quoque consumpti fatis agebantur amaris,
ille timore necis, illa labore viae.
Convenere simul, referunt sua damna vicissim
et placet alterne has agitare vices.
Divitis interea gressus lacerare podagra,
at pulix stratum coepit, egene, tuum;
hinc vacat et recubat. Requies tibi magna, podagra, est.
Tu, pulix, tutus viscera fessa comes.