Lib. Pars. Cap. Par.
1 1, 0, praef | sed nostro potius accidere vitio, qui rem rusticam pessimo
2 1, 0, 7 | utraque peccata plerumque vitio domini vel committi vel
3 2, 0, 2 | aliquo reditu medearis agri vitio. Namque constat filicem
4 3, 0, 3 | quidem suo sed hominum inquit vitio Graecinus. Primum, quod
5 3, 0, 17 | teneras et vixdum prorepentes vitio suo enecabat; quod cum acciderat,
6 4, 0, 22 | bonitas suadebit. Cuius cum vitio consenuit, nullo modo restituendam
7 5, 0, 9 | abunde erit. Solent etiam vitio soli fructum oleae negare.
8 6, 0, 14 | iugum non patitur. Tali vitio comperimus aureum esse medicamentum
9 6, 0, 25 | concoquant; aut si iam tali vitio laborant, lupini semicrudi
10 6, 0, 38 | cum vino datum praedicto vitio medetur. Macies et languor
11 7, 0, 9 | herbis citetur alvus eoque vitio pecus emacietur, nec ut
12 9, 1, 13 | foveri desierint. Saepe etiam vitio quod phagedainan Graeci
13 9, 1, 14 | haec fere sunt examinum vitio laborantium remedia. Deinceps
14 12, 1, 10, 3 | inspicito, ut sint integra sine vitio aut vermiculo; tum in fictili
15 12, 1, 19, 2 | Ceterum cum aut regionis vitio aut novellarum vinearum
16 12, 1, 30, 1 | aut minus bona, quod agri vitio aut tempestate sit factum,
17 12, 1, 52, 1 | oleum et separat ab omni vitio. Neque verendum est, ne
|