Lib. Pars. Cap. Par.

 1 2,     0, 2    |       soli propriam herbarum et arborum proventum, nigrum colorem
 2 3,     0, 1    |   auspicari principio. Sequitur arborum cura, quae pars rei rusticae
 3 5,     0, 6    |         in ulmorum ceterarumque arborum praecipio; et uti cum de
 4 5,     0, 8    |         olea, quae prima omnium arborum est. Nam quamvis non continuis
 5 5,     0, 9    |        per rimas sol ad radices arborum penetret. Post aequinoctium
 6 5,     0, 9    |      Superest ratio pomiferarum arborum, cui rei deinceps praecepta
 7 5,     0, 11   |  subtilissimum, non omni generi arborum idoneum est, sed fere recipiunt
 8 6,     0, 7    |     minus cacumina praedictarum arborum obiciunt. Quod si neque
 9 6,     0, 26   |         velut aeger cacuminibus arborum et desecto viridi pabulo
10 6,     0, 31   | viridibus herbis cacuminibusque arborum recreatur aegrotum pecus.
11 7,     0, 9    |    saturant. At ubi penuria est arborum, terrenum pabulum consectabimur
12 9,     1, 4    |       praebent plurimum mellis. Arborum vero sunt probatissimae
13 11,     0, 1   |       sit una profectus, umbras arborum fonticulorumque amoenitatem
14 11,     0, 1   |          Quare vulgare illud de arborum positione rusticis usurpatum "
15 11,     0, 2   |      vel melior. Insitio quoque arborum atque vitium tepidis locis
16 11,     0, 2   |       ipsa insitio vitium atque arborum longe nunc est optima. Frigidis
17 11,     0, 2   |       quo tempore etiam aliarum arborum nonnulli emplastrationem