Lib. Pars. Cap. Par.

 1 3,     0, 10   |       pastinato deponitur, sive trunco inseritur, largioribus satiatur
 2 3,     0, 10   |  fertili lagatur et non ex duro trunco enatum, quod pampinarium
 3 3,     0, 10   |     intempestiva planta direpta trunco vel terrae vel etiam stirpi
 4 4,     0, 21   | committere, ut brachia pleniora trunco sint, verum assidue, cum
 5 4,     0, 22   |     iugum mitti, si tamen palus trunco est applicitus. Is enim
 6 4,     0, 24   |         proximas duro, id est a trunco et capite vitis relinquat,
 7 4,     0, 24   |        in iis, quae procedunt e trunco. Nam quicquid est, quod
 8 4,     0, 29   |  recidatur, ut adaequetur plaga trunco, sic tamen, ne quid radatur
 9 4,     0, 31   | semissem supra duos pedes, ut e trunco fruticet, et in brachia
10 5,     0, 5    |        gemma relicta, quae ipsi trunco adhaeret. Hoc autem riguis
11 5,     0, 6    |        ita tamen, uti supra eum trunco stirpem dodrantalem relinquas
12 5,     0, 6    |     exiguum stirpem prominentem trunco relinquas. Cum deinde arbor
13 5,     0, 6    |         materia, quae applicata trunco cacumen arboris spectet.
14 5,     0, 6    |         ut duo palmites extremi trunco arboris applicentur, qui
15 5,     0, 6    |    praecipitentur; si gracilis, trunco proximi, si mediocris, medii.
16 5,     0, 11   |         tamen magis delectat in trunco arboris locum seminibus