Lib. Pars. Cap. Par.

 1 2,     0, 9    |   segetem enecat, ibi columbinum stercus, vel si id non est, folia
 2 2,     0, 10   |      emaciatis, et arvis optimum stercus praebet, ac vel effoeto
 3 2,     0, 10   | runcantibus pateat. Deinde vetus stercus inicito, atque ita mense
 4 2,     0, 14   |    Tertium locum obtinet pecudum stercus, atque in eo quoque discrimen
 5 2,     0, 14   |      quoque praecipiendum habeo, stercus omne quod tempestive repositum
 6 2,     0, 15   |      efficeret. Nam idem negabat stercus vitibus ingerendum, quod
 7 5,     0, 9    |       amurcae insulsae congius . Stercus autumno debet inici, ut
 8 6,     0, 30   |          plus iusto exinaniatur, stercus ipsius iumenti fluentibus
 9 7,     0, 6    |   stabulum converrit nec patitur stercus aut umorem consistere lutumve
10 8,     1, 9    |    tegeticulaeque emundantur, ne stercus urat pedes, quod tamen et [
11 11,     0, 2   |    fossione conversi satis bonum stercus vineis praebent. Multi etiam,
12 11,     0, 2   |    vineis ablaqueatis columbinum stercus ad singulas vites, quod
13 11,     0, 3   |       conmisceatur. Optimum vero stercus est ad hunc usum asini,
14 11,     0, 3   |          peracta bruma tum demum stercus inicietur, et circa Idus
15 11,     0, 3   |     herbaeque eximendae; mox vel stercus vel cinis iniciendus, ut
16 11,     0, 3   |        rubi vel ferulae medullis stercus inmittere atque ita semina