|
Sequitur opus vineae
conserendae, quae vel vere vel autumno tempestive deponitur. Vere melius, si
aut pluvius aut frigidus status caeli est, aut ager pinguis <aut
campestis> et uliginosa planities; rursus autumno, si sicca, si calida est
aeris qualitas; si exilis atque aridus campus, si macer praeruptusve collis;
vernaeque positionis dies fere quadraginta sunt ab idibus Februariis usque in
aequinoctium; rursus autumnalis ab Idibus Octob. in Kal. Decembres. Sationis
autem duo genera, malleoli vel viviradicis, quod utrumque ab agricolis
usurpatur, et in provinciis magis malleoli. Neque enim seminariis student, nec
usum habent faciendae viviradicis. Hanc sationem cultores Italiae plerique
iure improbaverunt, quoniam plurimis dotibus praestat viviradix. Nam minus
interit, cum et calorem et frigus ceterasque tempestates propter firmitatem
facilius sustineat; deinde adolescit maturius. Ex quo evenit ut celerius quoque
sit tempestiva edendis fructibus; tum etiam nihil dubium est, saepius
translatum * * potest tamen malleolus protinus in vicem viviradicis conseri
soluta et facili terra. Ceterum densa et gravis utique vitem desiderat.
|