|
Putandi autem duo sunt tempora: melius autem, ut ait Mago, vernum,
antequam surculus progerminet, quoniam humoris plenus facilem plagam et levem
et aequalem accipit, nec falci repugnat. Hunc autem secuti sunt Celsus et
Atticus. Nobis neque angusta
putatione coercenda semina videntur, nisi si admodum invalida sunt, neque
utique verno recidenda. Sed primo quidem anno, quo sunt posita, frequentibus
fossionibus omnibus mensibus dum frondent ac pampinationibus adiuvanda sunt, ut
robur accipiant, nec plus quam uni materiae serviant. Quam ut educaverint,
autumno vel vere, si magis competit, adradenda, et nepotibus, quos pampinator
in superiore parte omiserat, liberanda censemus, atque ita in iugum imponenda.
Ea enim levis et recta sine cicatrice vinea est, quae se primi anni flagello
supra iugum extulit, quod tamen apud paucos agricolas et raro contingit. Ideoque
praedicti auctores primitias vitis resecare censuerunt. Sed nec utique verna omnibus regionibus
melior putatio est. Nam ubi caelum frigidum est, ea sine dubio eligenda est.
Ubi vero aprica loca sunt mollesque hiemes, optima et maxime naturalis est
autumnalis, quo tempore divina quadam lege et aeterna fructum cum fronde
stirpes deponunt.
|