Placet nostro poetae adoreum atque
etiam triticum non ante seminare, quam occiderint Vergiliae. Quod ipsum numeris
sic edisserit:
At si triticeam in messem robustaque farra
exercebis humum, solisque instabis aristis,
ante tibi Eoae | Atlantides abscondantur.
Absconduntur autem altero et trigesimo die post autumnale aequinoctium, quod
fere conficitur nono Kaled. Octobris; propter quod intellegi debet tritici
satio dierum sex et quadraginta ab occasu Vergiliarum, qui fit ante diem IX
Kalend. Novembr. ad brumae tempora. Sic enim servant prudentes agricolae, ut
quindecim diebus prius quam conficiatur bruma, totidemque post eam confectam
neque arent, neque vitem aut arborem putent. Nos quoque non abnuimus in agro
temperato et minime humido sementem sic fieri debere. Ceterum locis uliginosis atque
exilibus aut frigidis aut etiam opacis plerumque cirta Kalendas Octobris
seminare convenire, dum sicca tellure licet, dum nubila pendent, ut prius
convalescant radices frumentorum quam hibernis imbribus aut gelicidiis
pruinisve infestentur. Sed quamvis tempestive sementis confecta erit, cavebitur
tamen ut patentes liras crebrosque sulcos aquarios, quos nonnulli elices
vocant, faciamus, et omnem humorem in colliquias, atque inde extra segetes
derivemus. Nec ignoro quosdam veteres auctores praecepisse ne seminarentur agri
nisi cum terra pluviis permaduisset. Quod ego, si tempestive competat, magis
conducere agricolae non dubito. Sed si, quod evenit nonnumquam, seri sunt
imbres, quamvis sitienti solo recte semen committitur: idque etiam in quibusdam
provinciis, ubi status talis caeli est, usurpatur. Nam quod sicco solo ingestum
et inoccatum est, pereinde ac si repositum in horreo non corrumpitur, atque ubi
venit imber, multorum dierum sementis uno die surgit. Tremellius quidem
asseverat, prius quam impluerit, ab avibus aut formicis sata non infestari, dum
aestivis serenitatibus ager aret. Idque etiam saepius nos experti verum adhuc
esse non comperimus. Magis apte tamen in eiusmodi agris adoreum quam triticum
seritur; quoniam folliculum, quo continetur, firmum et durabilem adversus
longioris temporis humorem habet.
|