Sed cum matura fuerit seges,
ante quam torreatur vaporibus aestivi sideris, qui sunt vastissimi per ortum
Caniculae, celeriter demetatur. Nam dispendiosa est cunctatio, primum, quod
avibus praedam ceterisque animalibus praebet; deinde quod grana et ipsae spicae
culmis arentibus et aristis celeriter decidunt. Si vero procellae ventorum aut
turbines incesserint, maior pars ad terram defluit; propter quae recrastinari
non debet, sed aequaliter flaventibus iam satis, ante quam ex toto grana
indurescant, cum rubicundum colorem traxerunt, messis facienda est, ut potius
ia area et in acervo, quam in agro grandescant frumenta. Constat enim, si
tempestive decisa sint, postea capere incrementum. Sunt autem metendi genera
complura. Multi falcibus veruculatis atque iis vel rostratis vel denticulatis
medium culmum secant; multi mergis, alii pectinibus spicam ipsam legunt, idque
in rara segete facillimum in densa difficillimum est. Quod si falcibus seges
cum parte culmi demessa sit, protinus in acervum vel in nubilarium congeritur,
et subinde opportunis solibus torrefacta proteritur. Sin autem spicae
tantummodo recisae suunt, possunt in horreum conferri et deinde per hiemem vel
baculis excuti vel exteri pecudibus. At si competit, ut in area teratur
frumentum, nihil dubium est, quin equis melius quam bubus ea res conficiatur;
et si pauca iuga sunt, adicere tribulam et traham possis; quae res utraque
culmos facillime comminuit. Ipsae autem spicae melius fustibus cuduntur,
vannisque expurgantur. At ubi paleis immixta sunt frumenta, vento separentur.
Ad eam rem Favonius habetur eximius, qui lenis aequalisque aestivis mensibus
perflat; quem tamen opperiri lenti est agricolae, quia saepe dum esxpectatur,
saeva nos hiems deprehendit. Itaque in area detrita frumenta sic sunt
aggeranda, ut omni flatu possint excerni. At si compluribus diebus undique
silebit aura, vannis expurgentur, ne post nimiam ventorum segnitiem vasta
tempestas irritum faciat totius anni laborem. Pura deinde frumenta, si in annos
reconduntur, repurgari debent. Nam quanto sunt expolitiora, minus a
curculionibus exeduntur. Sin protinus usui destinantur, nihil attinet repoliri,
satisque est in umbra refrigerari, et ita granario inferri. Leguminum quoque
non alia cura est, quam reliquorum frumentorum; nam ea quoque vel statim
absumuntur, vel reconduntur. Atque hoc supremum est aratoris emolumentum
percipiendorum seminum, quae terrae crediderat.
|