Lib. Cap. Par.

 1     2, 30, 3| spirantibus undae tamen factae diutius tument, et a vento quidem
 2     5, 16, 5|              Sed hic aeque non diutius muginandum, eiusdemque illius
 3     9,  4, 8|       interimant videndo, quos diutius irati viderint, eosque ipsos
 4    12,  6, 3|                  Hoc qui nolet diutius aput sese quaerere, inveniet
 5    12, 11, 5|     homines nihil omnium rerum diutius posse celari, repressius
 6    14,  2, 9|      festinantes, non sedendum diutius ac nihil esse dubium dicebant,
 7    14,  5, 4|      pretium esse eadem istaec diutius audire clamantes conpugnantesque
 8    18,  3, 5|  salvam inexpugnabilemque esse diutius posse, si huiuscemodi anteactae
 9    19,  4, 3|      ut eum, qui propter ignem diutius stetit, libido urinae lacessat. ~
10    20,  6, 6|   Laberius in Necyomantia:~dum diutius detinetur, nostri oblitus