Lib. Cap. Par.

 1     1,  4, 1 |           virtutes pensitabat aut vitia rimabatur, ut iudicium esse
 2     1, 17, 6 |   scilicet a viro honeste potest; vitia enim flagitiis leviora sunt. ~
 3     3,  3, 6 |   verborum antiquitate meretricum vitia atque deformitates significantium: "
 4     5, 10, 1 |                             Inter vitia argumentorum longe maximum
 5     6, 14, 4 |     singulis orationis virtutibus vitia agnata sunt pari numero,
 6     7,  1, 13|       consilium naturae gignitur, vitia ibidem per adfinitatem contrariam
 7    11,  2, 2 |       haec sunt: "Avaritiam omnia vitia habere putabant: sumptuosus,
 8    13,  8, 5 | verborumque artes converterent et vitia facundissime accusarent
 9    17, 19, 5 |       solitus dicere est duo esse vitia multo omnium gravissima
10    19, 12, 4 |          cum inmoderatiores sunt, vitia fiunt, innexos inplicatosque