bold = Main text
   Lib. Cap. Par.                                  grey = Comment text

 1     1,  3, 4 |       fui. Ita lex fuit, uti eum hominem condemnari necessum esset.
 2     1, 11, 16|       cum contionaretur, peritum hominem, qui inflaret celeriter
 3     1, 18, 1 |       doctissimum tunc civitatis hominem L. Aelium errasse ostendit,
 4     2, 22, 29|           buccam implet, armatum hominem, plaustrum oneratum percellit."~
 5     3,  1, 5 |    poetica et, cum dicere vellet hominem avaritia corrumpi, corpus
 6     3,  1, 5 |    animum dixisse, quae duae res hominem demonstrarent; namque homo
 7     3,  2, 14|   exposite atque aperte, sed, ut hominem decuit poeticas res agentem,
 8     3, 16, 1 |          semen conceperit, gigni hominem septimo rarenter, numquam
 9     3, 16, 1 |        decimo mense, eumque esse hominem gignendi summum finem: decem
10     3, 16, 6 |      mense aliquando nasci posse hominem dicit, eiusque sententiae
11     3, 16, 12|          in decem mensibus gigni hominem, non in undecimo scripsissent;
12     3, 19    |       Bassus scripserit "parcum" hominem appellatum et quam esse
13     4,  1, 12|          non, opinor, respondeas hominem esse te atque me. Hoc enim,
14     4,  1, 12|        tum profecto mihi diceres hominem esse animal mortale rationis
15     4,  1, 18|        non minus turpe est, quam hominem non suo nomine appellare." ~
16     4,  8, 5 |     plerisque admirantibus, quod hominem avarum, cui esset inimicissimus, ~
17     5, 12, 13|        aiunt multae antiquitatis hominem sine ostentationis odio
18     5, 14, 11|         tamquam noscitabundus ad hominem accedit. ~12.
19     5, 14, 14|         et gratulabundos videres hominem et leonem." ~15.
20     5, 18, 5 |       animal, non id necesse est hominem esse. ~6.
21     5, 21, 9 |          ille amicus noster, cum hominem confidentem pluribus verbis
22     6,  9, 6 |         Aulularia:~ut admemordit hominem. ~7.
23     6, 11, 2 |        vilitatem et "nequam" ... hominem nihili rei neque frugis
24     6, 11, 5 |         extremum hoc addidit: "O hominem nequam! nihil enim magis
25     6, 11, 6 |     aperuit, in conum invasit. O hominem nequam! - nihil enim magis
26     7, 16, 13|          laudibus deprecetur? At hominem flagitiosissimum, libidinosissimum
27     9,  2, 6 |     Herode erant, erraticum esse hominem dicere et nulli rei incolamque
28     9,  2, 8 |          dicerent nebulonem esse hominem malum et malitiosum et nulla
29     9, 13, 17|    scutum percutit atque de loco hominem iterum deiecit; eo pacto
30     9, 16    |       Quod Plinium Secundum, non hominem indoctum, fugerit latueritque
31    10,  3, 9 |       acturus esset, cum repente hominem proripi atque in foro medio
32    11, 11, 3 |        dicat; alterum incidit in hominem, alterum non". ~4.
33    12,  1, 4 |         primis aedibus complexus hominem congratulatusque adsedit.
34    12,  1, 6 |        videat, iam viventem, iam hominem, iam matris officia inplorantem? ~
35    12,  1, 9 |  communique odio dignum in ipsis hominem primordiis, dum fingitur,
36    12,  2, 13|         quale est illud, quod in hominem avarum et avidum et pecuniae
37    12,  5, 2 |        erat, pervenimus, videmus hominem doloribus cruciatibusque
38    12,  5, 4 |         animi nitatur invitumque hominem cogat ad gemendum confitendumque
39    12, 13, 1 |    Sulpicium Apollinarem, doctum hominem, percontatus sum, an his
40    13, 12, 2 |            Sed agitabat" inquit "hominem libertas quaedam nimia atque
41    13, 18, 2 |  Sulpicium Apollinarem scripsit, hominem memoriae nostrae doctissimum,
42    13, 21, 9 |        verbis Probus et hac fini hominem dimisit, ut mos eius fuit
43    13, 23, 12|         re audivi non incelebrem hominem dicere nimis comice Plautum
44    14,  2, 6 |     illum autem, unde petebatur, hominem esse non bonae rei vitaque
45    15,  9, 11|                        Atque ita hominem nulli rei ad indagandum
46    15, 16, 4 |          et cohaesa dilacerandum hominem feris praebuit. ~
47    16,  7, 11|          farcimine" appellat et "hominem levennam" pro "levi". ~12.
48    16, 19, 20|                      eos dixisse hominem, cuin inde irent, in terra
49    17,  9, 23|       quae voluerat perscripsit, hominem postea, quoad capillus adolesceret,
50    17, 19, 3 |           inquit "animadverterat hominem pudore amisso, inportuna
51    17, 19, 3 | procurantem, istiusmodi" inquit "hominem cum viderat studia quoque
52    17, 19, 4 |   doctrinas philosophiae, cum in hominem falsum atque degenerem tamquam
53    18,  4, 6 |           de qua quaereretur, et hominem ipsum, qui quaereret: "priscorum"
54    18,  5, 2 | anagnosten quendam, non indoctum hominem, voce admodum scita et canora
55    18,  5, 8 |   pleraque enim veterum aetas et hominem equo insidentem et equum,
56    18,  7, 4 |           inquit Favorinus "hunc hominem accessimus. Videtur enim
57    19,  1, 6 |                        Atque ibi hominem conspicimus pavidum et exterritum
58    20,  1, 38|    parebat, aestimata lite iudex hominem pecuniae damnabat, atque
59    20, 10, 2 |       Romae grammaticum, celebri hominem fama et multo nomine, quid