Lib. Cap. Par.

 1     0, praef, 11|          Namque illi omnes et eorum maxime Graeci multa et varia lectitantes,
 2     1,  3, 16   |            Hoc immo ipsum est, quod maxime discendum est quodque ab
 3     1,  3, 30   |             atque prudentia, tum id maxime exploratae utilitatis est,
 4     1, 15, 17   |          inlicita dicerent, sed vel maxime de hominibus quoque posse
 5     1, 15, 18   |         novatori verborum Sallustio maxime congrueret, "eloquentia"
 6     2, 26, 21   |            peritissime dixisti, tum maxime, quod varietatem flavi coloris
 7     2, 27, 2    |             dehonestamento corporis maxime laetabatur neque illis anxius,
 8     3,  3, 7    |             foret, et omnium quidem maxime genuina. ~8.
 9     3, 10, 14   |      septenario, eosque dies omnium maxime, ita ut medici appellant,
10     3, 11, 5    |        Cyclope itidem," inquit "vel maxime quod unoculus fuit, rem
11     3, 11, 6    |          patria quoque Homeri multo maxime dissensum est. Alii Colophonium,
12     4, 13, 1    |       memoriae mandatum, ischia cum maxime doleant, tum, si modulis
13     6,  3, 25   |      transtulit, ut eos idcirco vel maxime aequum esset acceptiores
14     6,  3, 35   |         quia id non fecissent, etsi maxime voluissent", induxisseque
15     6,  3, 39   |           Romani voluissent, ut qui maxime non fuissent. ~40.
16     7, 10, 1    |   philosophiam capessendam, tum vel maxime ista re iuvenum animos expergebat,
17     9,  1, 1    |   sauciabantur multo minus et, quod maxime opus erat, a pinnis hostis
18     9, 13, 8    |                                  Is maxime proelio commoto atque utrisque
19    10, 12, 4    |         perniciem elabuntur ingenia maxime sollertia eaque potissimum,
20    11,  5, 8    |         propter alia quaedam et vel maxime propterea existimati sunt,
21    11, 16, 1    |             ut a Graecis, neque, si maxime pluribus eas res verbis
22    11, 16, 8    |        quidem in libro, quam potest maxime, a varia promiscaque et
23    12, 13, 16   |            omnium domina rerum, tum maxime verborum est". ~17.
24    12, 15, 2    |             sic scripta sunt: "Quam maxime celatim poterat, in insidiis
25    13,  1, 2    | considerandum equidem puto atque id maxime requirendum, qua ratione
26    13, 11, 6    |       utitur: "Bellaria" inquit "ea maxime sunt mellita, quae mellita
27    13, 17, 1    |            adpetuntque, hi sunt vel maxime humanissimi. Huius enim
28    13, 28, 2    |            frugem ducentia, tum vel maxime, quod esse haerereque in
29    14,  1, 6    |                    tolli enim, quod maxime inter deos atque homines
30    14,  3, 2    |       Platonis, quamquam uterque ac maxime Plato complurium Socratis
31    14,  6, 5    |             ornatumque isti, de uno maxime illo versu Homeri quaerunt,
32    15, 28, 1    |   indiligens et M. Ciceronis ut qui maxime amicus familiaris fuit. ~
33    16, 10, 4    |      peritum esse respondisset, "eo maxime" inquam "te dicere hoc oportet,
34    17,  2, 16   |                   Nam haec" inquit "maxime versatur deorum iniquitas,
35    17,  8, 4    |             genere Atticus ad annos maxime natus octo festivissimis
36    17,  8, 14   |                 Acetum autem omnium maxime frigorificum est, atque
37    17, 10, 8    |             et corrigi debuisse, is maxime locus est, qui de monte
38    18,  1, 8    |                            Atque id maxime dissidere neque convenire
39    19,  2, 2    |        rerum foedissima est, eosque maxime, qui duabus istis beluinis
40    19,  3, 2    |       quanto id acerbius facit, tam maxime pro iniquo et inimico ducitur
41    20,  1, 39   |          instar emicuit, sed omnium maxime atque praecipue fidem coluit