Lib. Cap. Par.

 1     2, 26, 3 |                                plura" inquit "sunt" Favorinus "
 2     2, 26, 8 |        sed alia quoque habemus plura, quam quae dicta abs te
 3     4, 15, 1 |       et obtrectare. In quibus plura inscite aut maligne vellicant.
 4     5, 18, 7 | Asellionis primo, ex quo libro plura verba ascripsimus, ut simul,
 5     5, 21, 1 |   ferens ostentandi neque quo "plura" non dicendum putaret. ~
 6     5, 21, 8 |     graviora." Proinde igitur "plura", non "pluria" dici convenit,
 7     5, 21, 10|   praescriptus est pluria, non plura dici debere. ~11.
 8     5, 21, 11|         pluria" Latinum esse, "plura" barbarum. ~12.
 9     5, 21, 13|   scriptum est, "pluria" sive "plura" absolutum esse et simplex,
10     6,  3, 37|  damnas esto?" Atque nos omnia plura habere volumus, et id nobis
11     7, 11, 3 |   respicio, in eum ego non sum plura dicturus. Nam cum indignissimum
12     9,  4, 11|     Haec atque alia istiusmodi plura legimus; ~12.
13    11, 12, 1 |       quoniam ex eodem duo vel plura accipi possunt. ~2.
14    11, 12, 3 |        qui id diceret, duo vel plura diceret. Nemo autem duo
15    11, 12, 3 |    diceret. Nemo autem duo vel plura dicit, qui se sensit unum
16    12,  2, 14|    multoque tanto magis, si et plura sunt, quae deteriora sunt,
17    12,  5, 15|     videreturque in eandem rem plura etiam dicturus, perventum
18    13, 23, 17|       sit, notius est, quam ut plura in id verba sumenda sint. ~
19    13, 25, 11|      una sententia cooriantur, plura tamen esse existimantur,
20    15,  9, 9 |      audi," inquit "discipule, plura alia consimilia, quae non
21    17,  6, 11|                                Plura dicere, quibus hoc nostrum