Lib. Cap. Par.

 1     1, 13, 13|               Crassus eum vocari iussit et, cum interrogasset, cur
 2     1, 26, 5 |       delictum caedique eum loro iussit.~6.
 3     2,  2, 13|   Maximum proconsulem descendere iussit. Fabius imperio paret et
 4     2, 13, 5 |         tempore habebat, produci iussit populoque commendavit prope
 5     3, 14, 15|        versu:~ei adeo obsoni hic iussit dimidium dari; ~16.
 6     4, 10, 8 |    loquentem et in carcerem duci iussit. Senatus consurrexit et
 7     4, 10, 8 |        destitit et mitti Catonem iussit." ~
 8     7,  9, 6 |          arrisit, sellam curulem iussit sibi afferri, eam in limine
 9     9,  2, 7 |                               et iussit dari pretium panis triginta
10     9,  2, 8 | philosophum sese ostentanti dari iussit mille nummum, et cum plerique
11    10,  3, 3 |         noster quaestores arripi iussit: alter se de muro deiecit,
12    10,  3, 5 |         Ubi id audivit, lecticam iussit deponi, struppis, quibus
13    10,  3, 5 |       erat, usque adeo verberari iussit, dum animam efflavit." ~
14    10,  3, 17|        sibi cibaria curata esse. Iussit vestimenta detrahi atque
15    13, 12, 4 |          et mulieri responderet, iussit eum, qui missus erat, redire
16    15, 22, 8 |            Tum, qui nuntiaverat, iussit tacere ac, ne cui palam
17    16,  4, 1 | hominibusque Hermundulis, bellum iussit ob eam rem ego populusque
18    19,  8, 16|      quidem Fronto requirere nos iussit vocabula non ea re, opinor,