Lib. Cap. Par.

 1     1,  7, 2 |       possunt, hac una tamen fiducia civitatis non modo apud nostros magistratus,
 2     1, 18, 1 |               Varro doctissimum tunc civitatis hominem L. Aelium errasse
 3     2, 12, 1 |          separatusque a communi malo civitatis secesserit, is domo, patria
 4     2, 24, 2 |            in quo iubentur principes civitatis, qui ludis Megalensibus
 5     3,  3, 15| maledicentiam et probra in principes civitatis de Graecorum poetarum more
 6     5,  3, 4 |                Tum forte Democritus, civitatis eiusdem civis, homo ante
 7    10,  1, 7 |              rettulit ad doctissimos civitatis, cumque dissentiretur et
 8    10,  3, 3 |            foro, eoque adductus suae civitatis nobilissimus homo M. Marius.
 9    10,  3, 12|             sum!" Hac commemoratione civitatis omnia verbera depulsurum
10    10,  3, 13|    libertatis! o ius eximium nostrae civitatis! o lex Porcia legesque Semproniae!
11    10, 20, 5 |         quoniam in populo omnis pars civitatis omnesque eius ordines contineantur, "
12    11, 10, 6 |           esse, homo eloquentissimus civitatis suae Demades ei respondisse
13    13, 29, 3 |            significanda totius prope civitatis multitudine "mortales" quam "
14    16, 13, 7 |     accepimus concessumque illis, ut civitatis Romanae honorem quidem caperent,
15    17,  7, 4 |                  Itaque P. Nigidius, civitatis Romanae doctissimus, super
16    18,  3, 1 |          dedisse dicit virum indidem civitatis eiusdem principem virtute
17    20,  1, 23|           oblitterata et operta sunt civitatis opulentia quasi quibusdam