Lib. Cap. Par.

 1     1,  2, 7 |         Stoico, qui esset procul dubio akolytos, ananankastos,
 2     1,  3, 25|       consistit, honestas procul dubio praeponderat; cum vero amici
 3     1, 19, 6 |         dixitque anum iam procul dubio delirare.~7.
 4     2,  6, 5 |        est, vi atque motu procul dubio vastiorest. Nam qui fertur
 5     2,  6, 5 |         tangere", unde id procul dubio inclinatum est, et "iactare"
 6     2, 29, 15|    cedendi et abeundi; fiet nunc dubio procul, quod futurum dixit.
 7     3,  7, 6 |        omnes quadringenti procul dubio obtruncabuntur. ~7.
 8     3, 11, 5 |         quam rem procul" inquit "dubio dixisset, nisi ab Hesiodo
 9     6,  3, 24|       noluisse, quod erat procul dubio opinionis suae professio,
10    10, 16, 18|       est, quem Vergilius procul dubio exempturus" inquit "fuit." ~
11    12, 13, 7 |          autem verbum sic procul dubio natum est atque ita sese
12    13, 13, 3 | magistratus populi Romani procul dubio esset et neque vocari neque,
13    15,  5, 4 |       quod in te incidit, procul dubio, sive id audiam sive non
14    16,  2, 2 | plerisque disputationibus procul dubio fieri oportet. ~3.
15    17,  6, 6 |  intellectu est; res enim procul dubio sic est: quando mulier dotem
16    20,  6, 13|                       Sed procul dubio, qui rectissime loqui volet, "