Lib. Cap. Par.

 1     1, 13, 10|      habuisse quinque rerum bonarum maxima et praecipua: quod esset
 2     2,  2, 13|             quod inter eos sciebant maxima concordia convenire, lictores
 3     5,  1, 5 |            admirationem autem, quae maxima est, non verba parere, sed
 4     9, 13, 10|             silentio facto cum voce maxima conclamat, si quis secum
 5    10,  3, 2 | magistratibus populi Romani, quanta maxima invidia potest, conqueritur. ~
 6    11,  1, 3 |         appellatur, id est summa et maxima. ~4.
 7    11, 10, 6 |               Item nunc isti pretia maxima ob tacendum accipiunt". ~
 8    13, 15, 4 |             sunt divisa potestates. Maxima sunt consulum, praetorum,
 9    14,  1, 3 |         rerum humanarum et parva et maxima tamquam stellis atque sideribus
10    15,  1, 3 |             sed pericula sunt longe maxima. Si quid autem posset remedii
11    15, 13, 9 |       veritum in ea voluptate, quae maxima dulcedine sensum moveret,
12    18,  8, 2 |             eo numero mansi, quo in maxima non est~pars hominum, ...~
13    20,  6, 12|             versu:~verum illuc esse maxima pars vestrorum intellegit,~
14    20,  6, 12|             intellegit,~cum vellet "maxima pars" dicere "vestrum",