Lib. Cap. Par.

 1     1,  6, 4 |      astu inrepere." Praeterea turpe esse ait rhetori, si quid
 2     1, 26, 7 |    philosophum deceret; irasci turpe esse; saepe eum de malo
 3     2,  7, 19|      sese neque honestum neque turpe est, idcirco, si pater iubeat,
 4     4,  1, 18| vocabulo demonstrare non minus turpe est, quam hominem non suo
 5     6,  2, 1 |                                Turpe erratum offendimus in illis
 6     6,  3, 44|        dictu factuque in ea re turpe duxit, quin omni sententiarum
 7    12,  5, 7 |      quicquam malum, nisi quod turpe esset, existimatum est.
 8    12, 12, 1 | confiteri, ut, si obiectum sit turpe aliquid, quod negari non
 9    15, 31, 4 |         petimus consideres, ne turpe tibi sit, quia non potueris
10    17, 20, 9 |   factum sic sese habet: neque turpe est, quantum in eo est,
11    17, 20, 9 | honestum fit; sin parum recte, turpe fit. Sic amare, sic amor
12    18, 10, 8 |      liberaliterque institutis turpe esse ne ea quidem cognovisse