|
1.
Existimant quidam etiam illud Biantis, viri sapientis ac nobilis, responsum
consimile esse atque est Protagorion illud, de quo dixi modo, antistrephon.
2. Nam
cum rogatus esset a quodam Bias, deberetne uxorem ducere, an vitam vivere
caelibem: etoi, inquit kalen axeis e aischran; kai ei kalen, hexeis koinen, ei
de aischran, hexeis poinen; hekateron de ou lepteon; ou gameteon ara.
3. Sic
autem hoc rursum convertunt: Ei men kalen axo, ouch hexo poinen; ei de
aischran, ouch exo koinen; gameteon ara.
4. Sed
minime hoc esse videtur antistrephon, quoniam ex altero latere conversum
frigidius est infirmiusque.
5. Nam
Bias proposuit non esse ducendam uxorem propter alterutrum incommodum, quod
necessario patiendum erit ei, qui duxerit.
6. Qui
convertit autem, non ab eo se defendit incommodo, quod adest, sed carere se
altero dicit, quod non adest.
7. Satis
est autem tuendae sententiae, quam Bias dixit, quod eum, qui duxit uxorem, pati
necesse est ex duobus incommodis alterum, ut aut koinen habeat aut poinen.
8. Sed
Favorinus noster, cum facta esset forte mentio syllogismi istius, quo Bias usus
est, cuius prima protasis est: etoi kalen axeis e aischran, non ratum id neque
iustum diiunctivum esse ait, quoniam non necessum sit alterum ex duobus, quae
diiunguntur, verum esse, quod in proloquio diiviictivo necessarium est.
9.
Eminentia enim quadam significari formarum turpes et pulcrae videntur.
10.
"Est autem" inquit "tertium quoque inter duo ista, quae
diiunguntur, cuius rationem prospectumque Bias non habuit.
11. Inter
enim pulcherrimam feminam et deformissimam media forma quaedam est, quae et a nimiae
pulcritudinis periculo et a summae deformitatis odio vacat;
12. qualis a Quinto Ennio in
Melanippa perquam eleganti vocabulo "stata" dicitur, quae neque koine
futura sit neque poine."
13. Quam formam modicam et
modestam Favorinus non mi hercule inscite appellabat "uxoriam".
14. Ennius autem in ista, quam
dixit, tragoedia eas fere feminas ait incolumi pudicitia esse, quae stata forma
forent.
|