|
1. Accae Larentiae et Gaiae
Taraciae, sive illa Fufetia est, nomina in antiquis annalibus celebria sunt.
Earum alterae post mortem, Taraciae autem vivae amplissimi honores a populo
Romano habiti.
2. Et Taraciam quidem virginem Vestae
fuisse lex Horatia testis est, quae super ea ad populum lata. Qua lege ei
plurimi honores fiunt, inter quos ius quoque testimonii dicendi tribuitur
testabilisque una omnium feminarum ut sit datur. Id verbum est legis ipsius
Horatiae; contrarium est in duodecim tabulis scriptum:
3. "Inprobus intestabilisque
esto."
4. Praeterea si quadraginta annos
nata sacerdotio abire ac nubere voluisset, ius ei potestasque exaugurandi atque
nubendi facta est munificentiae et beneficii gratia, quod campum Tiberinum sive
Martium populo condonasset.
5. Sed Acca Larentia corpus in
vulgus dabat pecuniamque emeruerat ex eo quaestu uberem.
6. Ea
testamento, ut in Antiatis historia scriptum est, Romulum regem, ut quidam
autem alii tradiderunt, populum Romanum bonis suis heredem fecit.
7. Ob id
meritum a flamine Quirinali sacrificium ei publice fit et dies e nomine eius in
fastos additus.
8. Sed
Sabinus Masurius in primo memorialium secutus quosdam historiae scriptores
Accam Larentiam Romuli nutricem fuisse dicit. "Ea"
inquit "mulier ex duodecim filiis maribus unum morte amisit. In illius
locum Romulus Accae sese filium dedit seque et ceteros eius filios
"fratres arvales" appellavit. Ex eo tempore collegium mansit fratrum
arvalium numero duodecim, cuius sacerdotii insigne est spicea corona et albae
infulae."
|