|
1.
Apion, Graecus homo, qui Pleistoneikes appellatus est, facili atque alacri
facundia fuit.
2.
Is cum de Alexandri regis laudibus scriberet: "Victi" inquit
"hostis uxorem, facie incluta mulierem, vetuit in conspectum suum deduci,
ut eam ne oculis quidem suis contingeret."
3.
Lepide igitur agitari potest, utrum videri continentiorem par sit Publiumne
Africanum superiorem, qui Carthagine ampla civitate in Hispania expugnata
virginem tempestivam forma egregia, nobilis viri Hispani filiam, captam
perductamque ad se patri inviolatam reddidit, an regem Alexandrum, qui Darii
regis uxorem eandemque eiusdem sororem proelio magno captam, quam esse audiebat
exsuperanti forma, videre noluit perducique ad sese prohibuit.
4.
Sed hanc utrimque declamatiunculam super Alexandro et Scipione celebraverint,
quibus abunde et ingenii et otii et verborum est;
5.
nos satis habebimus, quod ex historia est, id dicere: Scipionem istum, verone
an falso incertum, fama tamen, cum esset adulescens, haud sincera fuisse et
propemodum constitisse hosce versus a Cn. Naevio poeta in eum scriptos esse:
etiam qui res magnas manu saepe gessit gloriose,
cuius facta viva nunc vigent, qui apud gentes solus praestat,
eum suus pater cum pallio uno ab amica abduxit.
6.
His ego versibus credo adductum Valerium Antiatem adversus ceteros omnis
scriptores de Scipionis moribus sensisse et eam puellam captivam non redditam
patri scripsisse contra quam nos supra diximus, sed retentam a Scipione atque
in deliciis amoribusque ab eo usurpatam.
|