1. Quod in capite superiore a
Critolao scriptum esse diximus super Demosthene, id C. Gracchus in oratione,
qua legent Aufeiam dissuasit, in Demaden contulit verbis hisce:
2. "Nam vos, Quirites, si
velitis sapientia atque virtute uti, etsi quaeritis, neminem nostrum invenietis
sine pretio huc prodire. Omnes nos, qui verba facimus, aliquid petimus, neque
ullius rei causa quisquam ad vos prodit, nisi ut aliquid auferat.
3.
Ego ipse, qui aput vos verba facio, uti vectigalia vestra augeatis, quo
facilius vestra commoda et rempublicam administrare possitis, non gratis
prodeo; verum peto a vobis non pecuniam, sed bonam existimationem atque
honorem.
4.
Qui prodeunt dissuasuri, ne hanc legem accipiatis, petunt non honorem a vobis,
verum a Nicomede pecuniam; qui suadent, ut accipiatis, hi quoque petunt non a
vobis bonam existimationem, verum a Mithridate rei familiari suae pretium et praemium;
qui autem ex eodem loco atque ordine tacent, hi vel acerrimi sunt; nam ab
omnibus pretium accipiunt et omnis fallunt.
5.
Vos, cum putatis eos ab his rebus remotos esse, inpertitis bonam
existimationem;
6.
legationes autem a regibus, cum putant eos sua causa reticere, sumptus atque
pecunias maximas praebent, item uti in terra Graecia, quo in tempore tragoedus
gloriae sibi ducebat talentum magnum ob unam fabulam datum esse, homo
eloquentissimus civitatis suae Demades ei respondisse dicitur: "Mirum tibi
videtur, si tu loquendo talentum quaesisti? ego, ut tacerem, decem talenta a
rege accepi". Item nunc
isti pretia maxima ob tacendum accipiunt".
|