1.
Cornelius Nepos et rerum memoriae non indiligens et M. Ciceronis ut qui maxime
amicus familiaris fuit.
2.
Atque is tamen in primo librorum, quos de vita illius composuit, errasse videtur,
cum eum scripsit tres et viginti annos natum primam causam iudicii publici
egisse Sextumque Roscium parricidii reum defendisse.
3.
Dinumeratis quippe annis a Q. Caepione et Q. Serrano, quibus consulibus ante
diem tertium Nonas Ianuar. M. Cicero natus est, ad M. Tullium et Cn.
Dolabellam, quibus consulibus causam privatam pro Quinctio apud Aquilium Gallum
iudicem dixit, sex et viginti anni reperiuntur. Neque dubium est, quin post
annum, quam pro Quinctio dixerat, Sex. Roscium
reum parricidii defenderit annos iam septem atque viginti natus L. Sulla Felice
II Q. Metello Pio consulibus.
4. In qua re etiam Fenestellam
errasse Pedianus Asconius animadvertit, quod cum scripserit sexto vicesimo
aetatis anno pro Sex. Roscio dixisse.
5. Longior autem Nepotis quam
Fenestellae error est, nisi quis vult in animum inducere Nepotem studio amoris
et amicitiae adductum amplificandae admirationis gratia quadriennium
suppressisse, ut M. Cicero orationem florentem dixisse pro Roscio admodum
adulescens videretur.
6. Illud adeo ab utriusque
oratoris studiosis animadversum et scriptum est, quod Demosthenes et Cicero
pari aetate inlustrissimas orationes in causis dixerunt, alter kata Androtionos
et kata Timokratous septem et viginti annos natus, alter anno minor pro P.
Quinctio septimoque et vicesimo pro Sex. Roscio.
7. Vixerunt quoque non nimis
numerum annorum diversum: alter tres et sexaginta annos, Demosthenes sexaginta.
|