1.
Cloatius Verus in libris, quos inscripsit verborum a Graecis tractorum, non
pauca hercle dicit curiose et sagaciter conquisita, neque non tamen quaedam
futtilia et frivola.
2.
"Errare" inquit "dictum est apo tou errhein versumque infert
Homeri, in quo id verbum est:
errh'ek nesou thasson, elenchiste zoonton.
3.
Item "alucinari" factum scripsit ex eo, quod dicitur Graece alyein,
unde "elucum" quoque esse dictum putat "a" littera in
"e" versa tarditatem quandam animi et stuporem qui alucinantibus
plerumque usu venit,
4. item "fascinum"
appellatum quasi "bascanum" et "fascinare" esse quasi
"bascinare".
5. Commode haec sane omnia et
conducenter. Sed in libro quarto ""faenerator"" inquit
"appellatus est quasi phainerator apo tou phainesthai epi to chrestoteron,
quoniam id genus hominum speciem ostentent humanitatis et commodi esse
videantur inopibus nummos desiderantibus",
6. idque dixisse ait Hypsicraten
quempiam grammaticum, cuius libri sane nobiles sunt super his, quae a Graecis
accepta sunt. Sive hoc autem ipse Cloatius sive nescio quis alius nebulo
effutivit, nihil potest dici insulsius.
7.
""Faenerator"" enim, sicuti M. Varro in libro tertio de
sermone Latino scripsit, "a faenore est nominatus";
"faenus" autem dictum ait "a fetu et quasi a fetura quadam
pecuniae parientis atque increscentis".
8. Idcirco et M. Catonem et
ceteros aetatis eius "feneratorem" sine "a" littera
pronuntiasse tradit, sicuti "fetus" ipse et "fecunditas"
appellata.
|