LIBER I

Praefatio

Phoebeo domitus Python cum decidit arcu
membraque Cirrhaeo fudit anhela iugo,
qui spiris tegeret montes, hauriret hiatu
flumina, sanguineis tangeret astra iubis,
iam liber Parnasus erat, nexuque soluto
coeperat erecta surgere fronde nemus,
concussaeque diu spatiosis tractibus orni
securas ventis explicuere -comas,
et qui vipereo spumavit saepe veneno
Cephisos nitidis purior ibat aquis.
Omnis io Paean regio sonat, omnia Phoebum
rura canunt, tripodas plenior aura rotat,
auditoque procul Musarum carmine dulci
ad Themidis coeunt antra severa dei.
Nunc alio domini telis Pythone perempto
convenit ad nostram sacra caterva lyram,
qui stabilem servans Augustis fratribus orbem
iustitia pacem, viribus arma regit.