Cap.  Par.

 1 praef,  1 |       sita perfectio? Respondens senex dixit: Nisi acquisierit
 2 praef,  2 |    consolationem a Deo? Ait illi senex: Hoc tibi contingit eo,
 3 praef,  2 |          iubes, pater? Respondit senex: Vade, ini familiaritatem
 4 praef,  3 |                            Dixit Senex: Qui ingreditur seplasiam,
 5 praef,  4 |                            Dixit Senex: Si te infirmitas occupet
 6 praef,  5 |                            Dixit senex: Si acrem homo naturam ad
 7 praef,  6 |                            Dixit senex: Oratio, et sensus sobrii
 8 praef,  7 |                 Interrogatus est senex: Quid est, vivere hominem
 9 praef,  8 |                            Dixit senex: Vita sancta sine doctrina,
10 praef,  9 |                            Dixit senex: Ne ambias, aut libenter
11 praef,  10|                       Dixit idem senex: Vim sibi facere in orando,
12 macar,  3 |          per viam circumspiciens senex, vidit Satanam venientem
13 macar,  3 |         lecythi. Dicit ei magnus senex: Quo vadis? Respondit: Proficiscor
14 macar,  3 |    fratres, ut eis suggeram. Tum senex: Et quare tibi ampullae
15 macar,  3 |     Affero fratribus condimenta. Senex: Et haec omnia? Excepit,
16 macar,  3 |       Atque his dictis abiit. At senex remansit, observans vias,
17 macar,  3 |          poterit, ut salvus sim? Senex? Quare, Ille: Quia cuncti
18 macar,  3 |       ullus sustinuit me. Ad eum senex: Nullus ergo illic tibi
19 macar,  3 |       instar aurae vertitur. Tum senex: Quomodo vocatur frater
20 macar,  3 |         ipsum diversaturus esset senex. At ille requisivit, quisnam
21 macar,  3 |       coepit solum secum habere, senex: Quomodo, inquit, se res
22 macar,  3 |       Recte, per preces tuas. Et senex: Num impugnant te cogitationes?
23 macar,  3 |       enim eum edicere. Ait illi senex: Ecce a quot annis vitam
24 macar,  3 |           Crede, Abba, me etiam. Senex vero simulabat ab aliis
25 macar,  3 |   Respondit: Ad horam nonam. Tum senex: Ieiuna usque ad vesperam,
26 macar,  3 |     postquam fratrem informasset senex, reversus est ad solitudinem
27 macar,  3 |      transiit, sciscitatus illum senex, quomodo haberent fratres?
28 macar,  3 |     fratres? Respondit: Male. Et senex: Cur? Daemon: Cuncti feroces
29 macar,  7 |   cessabat plorare. Vocavit ergo senex dominum praedii, dixitque
30 macar,  7 |        servos vindicare. Excepit senex Dic ei ut veniat ad nos,
31 macar,  7 |        venisset mulier, ait illi senex: Quare omnino ita fles?
32 macar,  7 |      moriens, ubi posuerit. Tunc senex ad eam: Veni, ostende mihi
33 macar,  7 |      pervenerunt ad locum, dixit senex mulieri: Recede in domum
34 macar,  7 |        precati fuissent, vocavit senex mortuum his verbis: Ille,
35 macar,  7 |        domo mea, sub pede lecti. Senex ad ipsum: Iterum dormi usque
36 macar,  7 |         ad pedes eius. Tum illis senex: Non propter me id evenit,
37 macar,  10|   reficere cupientes, dabant ei. Senex autem cum gaudio admittebat,
38 macar,  12|          sit? Responditque illis senex: Lignum quod versat sarmenta
39 macar,  13|        me, nec possum venire. At senex territus non est, sed audacter
40 macar,  15|          longe abscessit. Igitur senex deorsum aspiciens vidit
41 macar,  15|     proiecit, et abiit. Dicit ei senex: Surgens assequere eum.
42 macar,  19|    debemus orare? Respondit ille senex: Non opus est loqui multum,
43 macar,  21|        poenitentiam. Videns ergo senex humilitatem illius, ait:
44 macar,  23|      quonam modo salvus ero. Ait senex: Vade ad sepulcrum, et maledictis
45 macar,  23| responderunt? frater: Nihil. Tum senex inquit: Iterum proficiscere
46 macar,  23|         Frater: Nullo modo. Tunc senex infit: Nosti quantis eos
47 macar,  24|     admiratione? Respondit illis senex: Revera Dominus noster dives
48 macar,  25|         assecuturus sim salutem. Senex vero ei respondit: Quam
49 macar,  26|        Et in colloquio ait illis senex: Abbati Antonio dixi, quod
50 macar,  26|    responsum discere a sene, nec senex eis prolocutus est. Hoc
51 macar,  27|          sententiam. Et dixit ei senex: Homines fuge. Rursus Abbas
52 macar,  27|         Quid est fugere homines. Senex vero: Sedere in cella tua,
53 macar,  30|           reficiemus te. Excepit senex: Nostis, fratres, illius
54 macar,  30|           Respondent: Etiam. Tum senex: Ego quoque novi. Scitis
55 macar,  30|          Ego quoque scio, inquit senex. Quando igitur placet, vestri
56 macar,  33|     construemus. Dedit autem eis senex securim, peramque plenam
57 macar,  38|   exiguum sentiunt solatium. Ait senex: Quodnam est solatium, et
58 macar,  38|       Hoc est solatium. Et flens senex, dixit: Vae diei in qua
59 macar,  38|        poena est subter nos. Tum senex: Et quinam illic degunt?
60 macar,  38|       eum, subtus nos sunt. Tunc senex calvariam sumens, humo mandavit. ~
61 macar,  39|         quod me salutaveris? Tum senex: Quoniam conspexi te labore
62 macar,  39|         ad mortem. Agnovit autem senex, quod de discipulo suo loqueretur.
63 macar,  40|   camelus. Pede vero pulsans eum senex, ait: Surge. Confestimque