Cap.  Par.

 1 macar,  1 |                NARRAVIT de se ipso Abbas Macarius ad hunc modum:
 2 macar,  3 |                                    Abbas Macarius cum in paneremo,
 3 macar,  3 |          discessit. Itaque surgens abbas Macarius perrexit ad inferiorem
 4 macar,  4 |                              Venit Abbas Macarius magnus ad Abbatem
 5 macar,  4 |       fessus. Vespere autem facto, Abbas Antonius sibi madefecit
 6 macar,  4 |   madefecit ramos palmarum. Ait ei Abbas Macarius: Iube et ego mihi
 7 macar,  5 |                                    Abbas Macarius praedixit fratribus
 8 macar,  7 |                          Referebat Abbas Sisoˆ´s: Quaudo eram in
 9 macar,  8 |                           Narravit Abbas Petrus de beato Macario,
10 macar,  11|             Proficiscens aliquando Abbas Macarius a palude in cellam
11 macar,  11|            vincis me. Interrogavit Abbas Macarius: Quodnam est illud?
12 macar,  13|            Profectus est aliquando Abbas Macarius a Sceti in Terenuthim;
13 macar,  16|                                    Abbas Macarius magnus dicebat
14 macar,  17|                         Dixit idem Abbas Macarius: Si quempiam increpando,
15 macar,  18|                               Idem Abbas Macarius, dum esset in Aegypto,
16 macar,  20|                              Dixit Abbas Macarius; Si apud te extiterit
17 macar,  21|      segregavit seu excommunicavit Abbas Macarius Urbicus, et venerunt
18 macar,  21|      diligebat eum. Auditu accepit Abbas Macarius, quod a sene excommunicatus
19 macar,  21|       paludem. Egressus itaque est Abbas Macarius magnus, ac reperit
20 macar,  22|                              Dixit Abbas Moyses Abbati Macario in
21 macar,  22|        sinunt me fratres. Ait illi Abbas Macarius: Video te indolis
22 macar,  24|              Praeteriens aliquando Abbas Macarius per Aegyptum una
23 macar,  24|       audito sermone admiratus est Abbas Macarius. Dicunt ei fratres:
24 macar,  25|         eumdem multis cum lacrymis Abbas Poemen, dicens: Eloquere
25 macar,  26|          Abbatem Antonium convenit Abbas Macarius, habitoque ad eum
26 macar,  27|           in modum percontatus est Abbas EsaˆØs Abbatem Macarium:
27 macar,  27|        senex: Homines fuge. Rursus Abbas EsaˆØas: Quid est fugere
28 macar,  28|                      Hoc referebat Abbas Paphnutius discipulus Abbas
29 macar,  28|        Abbas Paphnutius discipulus Abbas Macarii: Rogavi patrem meum,
30 macar,  29|                              Dixit Abbas Macarius: Noli dormire in
31 macar,  32| quemadmodum Deus mundum tegit; ita Abbas Macarius delicta obtegebat;
32 macar,  33|        extitit, quod ita retulerit Abbas Macarius: Sedente me aliquando
33 macar,  36|                              Dixit Abbas Macarius: Si retinuerimus
34 macar,  37|                            Retulit Abbas Paphnutius, discipulus Abbatis
35 macar,  38|                           Narravit Abbas Macarius: Iter agens aliquando
36 macar,  39|    progresso occurrit inter cursum Abbas Macarius, qui dixit ei:
37 macar,  39|         Christiani. Asserebat ergo Abbas Macarius, quod sermo malus
38 macar,  40|       neque surgebat. Videns porro Abbas Macarius, quod non exurgeret,
39 macar,  41|                                    Abbas Aio interrogavit Abbatem
40 macar,  41|        Dicito mihi aliquid. Ait ei Abbas Macarius: Fuge homines;